Sandro Botticelii w Warszawie

W Zamku Królewskim w Warszawie trwa właśnie do 5 października ekspozycja „Przebudzeni. Ruiny antyku i narodziny włoskiego renesansu”.

Tematem otwartej tydzień temu ekspozycji jest rola, jaką w sztuce wczesnego renesansu odegrała fascynacja okruchami świata antycznego, objawiająca się w studiowaniu reliktów cywilizacji rzymskiej oraz pism starożytnych, zapomnianych i ignorowanych, a nawet niszczonych w średniowieczu.

Czytaj więcej

Kultura

Większość placówek kultury prowadzą władze lokalne

Najwięcej teatrów, muzeów i bibliotek jest na Mazowszu. Ale najwięcej książek wypożyczają mieszkańcy miast świętokrzyskiego i wielkopolskiego oraz wsi na Podlesiu i Podkarpaciu.

Jest to pierwsza w Polsce wystawa zgłębiająca temat w sposób gruntowny i wszechstronny, na przykładzie wielu cennych zabytków sztuki antycznej i wczesnorenesansowej – rzeźb, malarstwa, rysunków i grafik. Ponad 160 obecnych na niej eksponatów wypożyczonych zostało z ponad pięćdziesięciu instytucji i kolekcji prywatnych, wśród których znalazły się m.in. Galeria Uffizi (Florencja), Galeria Borghese (Rzym), Luwr, Muzeum Brytyjskie czy Narodowa Galeria Sztuki w Waszyngtonie.

Na wystawie podziwiać można dzieła takich twórców jak Pietro Perugino, Pier Jacopo Alari Bonacolsi zw. Antico, Giovanni Bellini, Sandro Botticelli, Donato Bramante, Bartolomeo Suardi zw. Bramantino, Antonio Averlino zw. Filarete, Antonio Lombardo, Andrea Mantegna czy Andrea del Verrocchio. Szczególną uwagę warto zwrócić na „Sąd Parysa” Sandra Botticellego, przybyły z Wenecji, „Świętą Rodzinę z Janem Chrzcicielem” Andrei Mantegny z National Gallery w Londynie oraz dzieło Pietra Perugino – „Męczeństwo św. Sebastiana” – wypożyczone z Galerii Borghese w Rzymie, a także „Męczeństwo św. Sebastiana” tego artysty ze zbiorów British Library.

„Święta Rodzina z Janem Chrzcicielem” Andrei Mantegny

Foto: mat.pras.

Również niedawno w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Narodowego we Wrocławiu otwarto wystawę „Szaleństwo rokoka! Fascynacja rokokiem na Śląsku (XVIII–XXI w.)”. Prezentowanych jest tam ponad 500 dzieł – od malarstwa, rzeźby i grafiki, poprzez złotnictwo, meble, porcelanę, ubiory i akcesoria mody, aż po fotografie i instalacje wideo. Ekspozycję uzupełniają prace współczesnych artystów, dla których rokoko jest źródłem inspiracji.

Rokoko wyrażało się bogactwem nowej, oryginalnej ornamentyki idącej w parze z usubtelnieniem wyrobów, nadawaniem im mniejszych rozmiarów, bardziej intymnych, wyrafinowanych, przytulnych i gabinetowych. Wyobraźnię artystów wypełniają fantazyjne rocaille, mające jakoby swoim kształtem przypominać muszle, ale zbudowane także z elementów tzw. kogucich grzebieni, postrzępionych i rozchwianych morskich fal, ślimaków, korali, „skrzydeł nietoperza”, pierzastych wici roślinnych, subtelnych dekoracji kwiatowych i kratki regencyjnej.

Czytaj więcej

Warto zobaczyć

Promocja przez imprezy. Jakie atrakcje przygotowały miasta na lato?

Sezon wakacyjny to okres największego natężenia różnego rodzaju imprez dla mieszkańców i turystów organizowanych lub współorganizowanych przez samorządy. Nie inaczej będzie w tym roku.

W sztuce rokoka dawano upust fantazji i imaginacji, idącym w parze z finezją, lekkością i delikatną kruchością. Ozdobą wystawy są dzieła malarzy i rzeźbiarzy śląskiego rokoka: F.A. Schefflera, Canutusa, J.G. Ernsta, F.A. Sebastiniego, A. Dorazila, J.A. Lachela i J.G. Lehnerta. Dla podkreślenia europejskiego kontekstu rokoka na Śląsku dopełniają tę prezentację obrazy Tiepola, Watteau, Maulbertscha i Tischbeina.

Wśród pokazywanych zabytków znajdują się też bezcenne relikty z dawnego wyposażenia wrocławskiego Pałacu Królewskiego: meble, obrazy i przykłady słynnego fryderycjańskiego serwisu porcelanowego zwanego Breslauer Stadtschloss. Największą atrakcją są rokokowe zwierciadło z XVIII w. i żyrandol, który do końca wojny zdobił jedną z komnat pałacu, a które odzyskały swój blask dzięki gruntownej konserwacji przeprowadzonej przez MNWr specjalnie na potrzeby tej wystawy.