Położone na skraju Beskidu Niskiego odznacza się wyjątkowymi walorami klimatycznymi, krajobrazowymi, przyrodniczymi i leczniczymi. Perła podkarpackich uzdrowisk, bo tak jest nazywane uzdrowisko leży w malowniczej dolinie Potoku iwonickiego, wśród czarujących widoków łagodnych, lesistych stoków.
Iwonicz - Zdrój należy do najstarszych polskich uzdrowisk. Pierwsze wzmianki o leczniczych właściwościach tutejszych źródeł pochodzą z wydanych w 1578 roku „Cieplic” Wojciecha Oczki, lekarza nadwornego Stefana Batorego.
W uzdrowisku zlokalizowane są zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego. Do dyspozycji przyjeżdżających do miasta kuracjuszy są obiekty sanatoryjne oraz szpital uzdrowiskowy, wyposażone w bazę leczniczo-rehabilitacyjną. Obecnie dysponują one łącznie ok. 1500 miejscami, przeznaczonymi na lecznictwo uzdrowiskowe. Nowoczesna baza zabiegowa pozwala na wykonywanie różnorodnych zabiegów. Są to różnego rodzaju kąpiele, masaże i natryski, inhalacje, kinezyterapia, fizykoterapia, ciepłolecznictwo, światłolecznictwo. Ponadto istnieje możliwość skorzystania z zabiegów SPA, jacuzzi, jaskini solnej, sauny basenów, siłowni, sali bilardowej, kortów tenisowych, sal gimnastyki indywidualnej i zbiorowej.
Największym jednak bogactwem Iwonicza - Zdroju są wody mineralne o właściwościach leczniczych. Są to wody: chlorkowo-wodorowęglanowo-sodowe, jodkowe, bromkowe. Stosuje się je głównie do kuracji pitnej, kąpieli mineralnych, inhalacji i produkcji soli jodowo - bromowej.
Należy również wspomnieć, iż Iwonicz-Zdrój to jedyny w Polsce autentyczny zespół uzdrowiskowy o wyjątkowych walorach i pięknym obliczu artystycznym. Architektura centrum iwonickiego uzdrowiska, stanowi obecnie bodajże jedyny w swoim rodzaju przykład zwartego zespołu drewnianej zabudowy uzdrowiskowej w Polsce, pochodzącej w swym zasadniczym kompleksie z połowy XIX wieku. Stanowi ona jakby swoistą syntezę rozpowszechnionego wówczas w całej Europie stylu szwajcarskiego w późno klasycystycznym nurtem rodzinnej architektury polskiej.
