Toruńskie Centrum Nowoczesności mieści się w odrestaurowanych budynkach dawnych młynów Richtera, zbudowanych na przełomie XIX i XX wieku. Zwiedzający mają do dyspozycji ponad 5 tysięcy metrów kwadratowych na siedmiu kondygnacjach.
Centrum otwarto 9 listopada 2013 r., jednak wszystko zaczęło się w lipcu 2006 r., gdy Rada Miasta podjęła uchwałę o realizacji przedsięwzięcia pod nazwą Centrum Nowoczesności na terenie Młynów Toruńskich. W roku 2010 podpisano odpowiednie umowy o dofinansowaniu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego (całkowita wartość inwestycji, łącznie z wkładem Gminy Miasta Toruń, przekroczyła 20,6 mln złotych). W 2012 r., w wyniku konkursu, instytucja zyskała pełną nazwę: Centrum Nowoczesności Młyn Wiedzy.
Ale miejsce to ma dłuższą historię. W roku 1881 w dzielnicy Mokre rozpoczęła się budowa parowego młyna zbożowego, jednego z największych na Pomorzu. Rozbudowany przez kolejnych właścicieli (bo pierwszy, Gustav Regitz, dość szybko zbankrutował), trafił w końcu w ręce warszawiaka Leopolda Richtera. Budynki przetrwały wojnę, ale po zamknięciu młynów w 1989 r. zaczęły niszczeć.
Po kompleksowej renowacji i adaptacji budynku dawnych silosów zbożowych i młyna żytniego powstało nowoczesne centrum naukowe, w którym odchodzi się od formuły: „patrz, ale nie dotykaj”, na rzecz: „dotknij, sprawdź”.
Wizytówką instytucji jest wahadło Foucaulta umożliwiające obserwację zjawiska obrotu Ziemi wokół własnej osi. Sercem eksponatu jest 35-kilogramowa chromowana kula wypełniona piaskiem, zawieszona na 33-metrowej linie, biegnącej od dachu po parter. Wahadło jest widoczne z każdego piętra.
