Z tego miejsca można było kontrolować ruch statków wychodzących i wchodzących do portu w Gdańsku. Strategiczne znaczenie tego miejsca doceniono już za panowania książąt pomorskich. Początkowo była to budowla drewniana, często płonęła. Pierwsza stała budowla fortyfikacyjna powstała tu po wyswobodzeniu się Gdańska spod panowania krzyżackiego (1308–1454).
Teraz do Twierdzy Wisłoujście trafia fragment kadłuba okrętu podwodnego, który został użyty do budowy schronu na terenie gdańskiej stoczni. Kadłub jest częścią jednego z U-Bootów, jakie Niemcy budowali w Gdańsku.
Fragment U-Boota znajduje się w tej chwili na wyspie Ostrów, w prywatnej Stoczni Gdańskiej. W latach 50. XX wieku jego elementy posłużyły do budowy schronu – powstał z kilku części kadłuba złożonych w całość i przysypanych ziemią. Dziś schron nie jest stoczni potrzebny.
Po wykopaniu U-Boot zostanie przeniesiony do hali Stoczni Gdańskiej, tam oczyszczony i zakonserwowany. Po tych zabiegach elementy okrętu podwodnego zostaną przetransportowane do Twierdzy Wisłoujście.
Jak podaje gedanopedia.pl, pierwsze U-Booty wyprodukowano w gdańskiej – niemieckiej wówczas, Stoczni Cesarskiej – na początku XX wieku. W 1916 roku pod kątem budowy okrętów podwodnych i torpedowców zagospodarowano całą wyspę Ostrów. Do końca I wojny światowej Stocznia Cesarska wybudowała 46 U-Bootów.
