„Niestety, gryfici katastrofalnie podsumowali minione pół roku na boiskach drugoligowych – niespodziewanie przegrali na własnym boisku 0:1 z Kotwicą Kołobrzeg i zimę spędzą na ostatniej pozycji w tabeli ze stratą siedmiu punktów do bezpiecznego, 14. miejsca” – komunikat w dziale aktualności serwisu Wejherowskiego Klubu Sportowego Gryf brzmi niepokojąco.
Jednak nie z tego powodu warto zwrócić uwagę na drużynę z Małego Trójmiasta. Gryf jest bowiem najstarszym istniejącym klubem sportowym na Pomorzu. Jego historia sięga początku lat 20. ubiegłego stulecia. Zalążkiem – tak jak wielu innych organizacji sportowych w Polsce – było Towarzystwo Gimnastyczne Sokół.
Podziały i fuzje
Pierwsze wzmianki o miejscowym gnieździe (tak w Sokole nazywano poszczególne jednostki) pochodzą jeszcze sprzed 1920 roku. Wtedy powołano Okręg I Kaszubski z siedzibą w Gdańsku, a w jego skład wszedł między innymi oddział z Wejherowa.
Takich sokolich gniazd było w mieście kilka. Jedno z nich, założone w kwietniu 1921 roku, stało się zaczątkiem kilku stowarzyszeń sportowych, wśród nich Kaszubii, którą uznaje się za przodka obecnego Wejherowskiego Klubu Sportowego.
Chwilę wcześniej, w październiku 1920 roku, powstał też jednosekcyjny WKS, utworzony przez grupę polskich piłkarzy, która wyodrębniła się z Neustädter Fussball Club (gdy dopełniono wszystkich formalności, był już rok 1921) – ustalił Łukasz Nowaczyk, współautor książki „9 dekad Gryfa” i wieloletni współpracownik klubu.
