Jak Polska rowerowo wypada na tle innych krajów UE?
Polska dobrze wykorzystała fundusze strukturalne UE w celu poprawy infrastruktury rowerowej w niektórych częściach kraju. Jestem pod szczególnym wrażeniem projektu usprawniającego połączenia Kościerzyny z resztą województwa pomorskiego poprzez nowy, najnowocześniejszy węzeł komunikacyjny. Po ukończeniu będzie łączyć autobusy i pociągi z możliwością transportu osobistego, np. rowerem. Kluczową częścią projektu było utworzenie ścieżek rowerowych prowadzących do nowego węzła. Jednak tego typu ulepszenia nie są wdrażane jednakowo w całym kraju, więc nie mogę powiedzieć, że Polska przyspieszyła ich wprowadzanie w sposób, w jaki zrobiły to inne kraje. Polska postawiła sobie za cel budowę lub znaczną modernizację 1800 km infrastruktury rowerowej w latach 2021–2027. Jest to drugi co do wielkości cel spośród wszystkich państw członkowskich UE, ustępujący jedynie Włochom.
Byłoby miło zobaczyć teraz krajową strategię rowerową wyznaczającą drogę do zwiększenia liczby rowerzystów w całym kraju.
Czy krajowe strategie rowerowe dały prawdziwy impuls do zmian w krajach, które je uruchomiły? Co taka strategia powinna zawierać w swojej modelowej formie?
Krajowa strategia pokazuje, że rząd poważnie podchodzi do ruchu rowerowego. Może określić ambicje i konkretne działania mające na celu osiągnięcie tych ambicji. W tym sensie jest to bardzo ważne.