W dniach żałoby mówiliśmy o tym, dlaczego tak się stało, jakie były źródła i jakie będą konsekwencje. Ale myślę, że w Polsce nic się nie zmieniło – uważa prof. Ewa Marciniak, dyrektor Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Gdy rozmawiam z politykami o konsekwencjach śmierci prezydenta Pawła Adamowicza dla polityki, to przyznają, że jeśli były – to krótkotrwałe. Pani się z tym zgadza?
CZYTAJ TAKŻE: Prezydent z pokolenia rozżarzonych głów
Oczekiwałam, że nastąpi jakaś refleksja, jeśli chodzi o jakość debaty publicznej. A politycy, którzy mówią o krótkotrwałych konsekwencjach, pochylą się nad tym, jakim językiem opisują swoich przeciwników politycznych i zjawiska polityczne. I właściwie w tym zakresie niewiele się zmieniło. Owszem, w dniach żałoby mówiliśmy o tym, dlaczego tak się stało, jakie były źródła i jakie będą konsekwencje. Czy coś się zmieniło w Polsce? Myślę, że nic się nie zmieniło. Ale pewnie im bliżej prezydenta Adamowicza – mówię o osobach, które go znały, o mieszkańcach Gdańska, to tam ta społeczna empatia jest obecna.
Ale kampania wyborcza do Sejmu była uznawana za dość merytoryczną. Była dyskusja o płacy minimalnej i tak dalej. Tylko, czy można to łączyć ze śmiercią prezydenta Gdańska?
To jest pytanie. Ale też w tej kampanii było sporo emocji, wzajemnych dyskredytacji. Przed nami kampania prezydencka, sądzę że będzie sporo „kwiatków”. Duża konkurencja, walka o kształt sceny politycznej, o kontynuację lub zmianę. Dlatego spodziewałabym się bardziej emocjonalnej kampanii.
