„Na pewno nie byłby Tarnobrzeg stolicą województwa, gdyby nie siarka. Nie miałby filii wyższych uczelni. Nie sięgałby swymi zamierzeniami po tworzenie w przyszłości stukilkudziesięciotysięcznej tarnobrzesko-sandomiersko-stalowowolskiej aglomeracji. Pewnie do dziś nie wyszedłby z drewnianych chałupek” – pisał w latach 90. dziennikarz „Tygodnika Nadwiślańskiego” cytowany w książce Filipa Springera „Miasto Archipelag”.
W opisie zabrakło wspomnienia o piłkarskiej drużynie. Jak województwo, jak filie uczelni powstała w 1957 roku dzięki siarce. „Żółte złoto” zaprowadziło Siarkę Tarnobrzeg aż do ekstraklasy na początku lat 90. –Dziś realną pamiątką po tych nie tak dawnych czasach są tylko pozostałości kombinatu – Zakłady Chemiczne „Siarkopol” i Siarka Tarnobrzeg – mówi prezes tarnobrzeskiego klubu Dariusz Dziedzic.
Mistrzowie Europy
W przyszłym roku Siarka będzie obchodzić dwie ważne rocznice – 60-lecie istnienia i 25 lat awansu do ekstraklasy. Pojawił się pomysł, żeby z tej okazji zagrać mecz, w którym wystąpiłyby dawne gwiazdy zespołu i polskiej piłki. Jest ich całkiem sporo.
W 1979 roku tarnobrzeżanie zajęli drugie miejsce w mistrzostwach Polski juniorów. W tej drużynie występowali m.in. Mirosław Myśliński, później piłkarz wielkiego Widzewa lat 80 czy Jacek Zieliński, dziś trener Cracovii. W zespole, który przez dwa sezony walczył w ekstraklasie, grali reprezentanci kraju – Andrzej Kobylański, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Barcelonie, Cezary Kucharski, uczestnik mistrzostw świata w 2002 roku, dziś menedżer Roberta Lewandowskiego, Tomasz Kiełbowicz, który zdobywał tytuły z Legią i Polonią Warszawa, Mariusz Kukiełka, Sylwester Janowski.
Ci dwaj ostatni, czystej krwi wychowankowie, zdobyli w 1993 roku z reprezentacją do lat 16 mistrzostwo Europy. W finale Polska pokonała wtedy Włochów z Gianluigi Buffonem w bramce i Francesco Tottim w ataku. Z polskiej drużyny obok Mirosława Szymkowiaka największą karierę piłkarską zrobił Kukiełka, występujący później w Wiśle Kraków, Rodzie Kerkrade, Energie Cottbus, Dynamie Drezno. Dziś pracuje w Irlandii.
