Rodzina na swoim (RnS), Mieszkanie dla Młodych (MdM), Mieszkanie+ to programy wspierające nabywców albo najemców nieruchomości, jakie obowiązywały lub obowiązują w Polsce. A jak jest w innych krajach? Zwrot w zachodnioeuropejskiej polityce mieszkaniowej nastąpił w połowie lat 70. ubiegłego wieku.
Osobom o niskich lub średnich dochodach państwa starały się stwarzać możliwość wynajęcia mieszkań o przyzwoitym standardzie. Zaczęto tworzyć programy dopłat do czynszów. Dodatki mieszkaniowe są dziś oferowane w wielu krajach. Andrzej Prajsnar, ekspert portalu RynekPierwotny.pl, zwraca uwagę, że wszystkie kraje Unii Europejskiej są autonomiczne w prowadzeniu polityki mieszkaniowej. – Skutkuje to m.in. zróżnicowanym poziomem przeznaczanych na mieszkaniówkę nakładów. Wystarczy podać przykład Wielkiej Brytanii i Francji, czyli krajów ze znacznie wyższym niż Polska udziałem wydatków na cele mieszkaniowe w budżecie – mówi Prajsnar. – U członków UE możemy zauważyć również spore różnice w samym podejściu do polityki mieszkaniowej. Niektóre państwa nadal skupiają się na subsydiowaniu kredytów. Ten wariant był stosowany w polskich programach RnS i MdM. Podobne do MdM zasady ma węgierski program CSOK. Także Czesi niedawno dotowali kredyty mieszkaniowe dla młodych obywateli – opowiada.
Dodaje, że tamtejsze programy polegające na udzielaniu preferencyjnych kredytów hipotecznych („Program 150″ i „Program 600″) zakończyły się jednak 31 lipca tego roku. – Niewykluczone, że nasi południowi sąsiedzi bardziej skupią się teraz na zwiększaniu podaży tanich mieszkań czynszowych – przypuszcza analityk RynkuPierwotnego.pl. – Działania zmierzające w tym celu są już podejmowane m.in. w Austrii i Belgii.
Dla najemców i właścicieli
We Francji możemy zauważyć trend polegający na ograniczaniu kosztownych dla budżetu dodatków mieszkaniowych. – Francuski rząd jest teraz bardziej zorientowany na zwiększanie podaży nowych lokali, m.in. dzięki uproszczeniu procedur inwestycyjnych – mówi ekspert RynkuPierwotnego.pl. – Taka polityka wynika między innymi z wysokich kosztów, jakie generują programy dodatków mieszkaniowych: APL, ALF, ALS.
APL według resortu inwestycji i rozwoju to dopłata, z której mogą skorzystać najemcy lokali (i w nowym, i w starym budownictwie), które są przedmiotem umowy między właścicielem a państwem. To państwo określa wysokość czynszu, czas wynajmu, warunki utrzymania i standard nieruchomości. Dodatek przysługuje także jako dopłata do rat kredytu na mieszkanie lub dom. Osobom, które nie kwalifikują się do dopłaty APL, a mają na utrzymaniu dzieci, przysługuje prorodzinny dodatek AFL. Wysokość dofinansowania zależy od wielkości rodziny, jej dochodów, wysokości czynszu za nieruchomość.