Rzeczpospolita: Jak wiele jest w Krakowie obszarów wymagających rewitalizacji?
Magdalena Wiechniak: Na podstawie przeprowadzonych analiz wskazano osiem takich obszarów o łącznej powierzchni ponad 5 tysięcy hektarów. To zarówno rejony Starego Miasta, Kazimierza, Starego Podgórza czy Zabłocia, jak i Zakrzówek, część Krowodrzy czy Płaszowa. Do rewitalizacji są też przeznaczone m.in. wszystkie jednostki urbanistyczne „starej” Nowej Huty. Wszystkie obszary zostały szczegółowo przeanalizowane i wymienione w Miejskim Programie Rewitalizacji Krakowa. Niezależnie od tego podjęto także tematykę osiedli wielorodzinnych z wielkiej płyty, fortów, parków rzecznych i przystanków kolejki miejskiej. Są to obszary rozproszone na terenie całego miasta, ale pełniące istotną rolę pod względem przestrzenno-funkcjonalnym, środowiskowym, gospodarczym i społecznym.
Jakie najważniejsze działania do tej pory podjęło miasto?
Stworzyliśmy strategię działań rewitalizacyjnych dla Krakowa oraz scharakteryzowaliśmy, czym są obszary kryzysowe. W związku z tym na zlecenie UMK opracowano programy rewitalizacji – wieloletnie plany w sferze zagospodarowania przestrzeni, infrastruktury technicznej, społeczno-gospodarczej, kulturalnej, a także środowiska naturalnego, opisujące stan i stopień degradacji terenu za pomocą wskaźników społecznych i ekonomicznych. Naszym celem jest wyprowadzenie tych obszarów z sytuacji kryzysowej poprzez nadanie nowych funkcji lub przywrócenie funkcji, jakie pełnić powinny zgodnie ze swoją specyfiką.
Jakie kryteria zastosowano, wyznaczając te najbardziej kryzysowe obszary w Krakowie?
