Sprawozdanie, zamówione przez dyrektora Departamentu Spraw Morskich Ministerstwa Spraw Wojskowych Kazimierza Porębskiego, złożył inż. Tadeusz Wenda. Inżynier Wenda został wysłany na Wybrzeże w celu wyszukania najlepszego miejsca na nowy polski port. Był rok 1920.
Rok wcześniej pierwszy polski wójt Gdyni Jan Radtke rozpoczął starania o przyznanie praw miejskich. W 1921 r. zaś przeprowadzono tu pierwszy powojenny spis ludności. Naliczono 1268 mieszkańców. Wkrótce wszystko miało się zmienić.
23 września 1922 r. Sejm RP uchwalił ustawę, której art. 1 mówił: „Upoważnia się Rząd do poczynienia niezbędnych zarządzeń celem wykonania budowy portu morskiego przy Gdyni na Pomorzu, jako portu użyteczności publicznej”.
29 kwietnia 1923 r. z udziałem prezydenta Wojciechowskiego i premiera Sikorskiego odbyło się uroczyste otwarcie Tymczasowego Portu Wojennego.
W sierpniu tego samego roku przypłynął pierwszy pełnomorski statek – „SS Kentucky” pod banderą francuską. Latem 1923 otwarto regularną linię łączącą Gdynię z francuskim Hawrem.