Kujawska Wielkanoc słynie przede wszystkim z „przywoływanek” lub „przywoływek” dyngusowych, do dziś praktykowanych w Niedzielę Wielkanocną w Szymborzu. Zebrani na rynku członkowie miejscowego Stowarzyszenia Klubu Kawalerów wykrzykują do panien wesołe rymowanki o tym, ile razy każda zostanie oblana w lany poniedziałek. Ten, który obleje najwięcej dziewcząt, dostaje nieformalny tytuł „babskiego króla”.
Najstarsze dokumenty Stowarzyszenia Klubu Kawalerów, pochodzące z lat 30. XIX w., świadczą o tym, że kawaler mógł alkoholem lub pieniędzmi zapłacić za prawo wyłączności w oblewaniu danej panny. To właśnie z wykupywaniem związany jest też źródłosłów nazwy „śmigus dyngus”. Polski „śmigus” oznacza oblewanie wodą czy śmiganie witką. Dyngus to niemiecki zwyczaj wykupu.
Dziś oblewanie w Szymborzu jest symboliczne, a zainteresowany kawaler zapraszany jest przez pannę lub jej rodziców na poczęstunek. Zwyczaj „przywoływek” ostał się dziś jedynie na Kujawach, jednak jeszcze do połowy XIX w. kultywowano go także w Wielkopolsce.
Choć palmy kujawskie nie są tak spektakularne jak np. kurpiowskie, mają swój unikalny, dość pierwotny urok. Skromne palemki z kilku gałązek wierzby z baziami i przystrojone gałązkami bukszpanu, borówki, barwinka i trzciny, ozdobione jedynie wstążeczką, popularne są do dziś. Wielu kujawiaków woli je od strojniejszych, przystrojonych barwionymi suszonymi kwiatami i zbożami, które pojawiły się na Kujawach dopiero po II wojnie światowej. Wielu wciąż wierzy, że poświęcona w niedzielę palma ma właściwości zdrowotne. Zaraz po wyjściu z kościoła uderzają się nią, mówiąc: „Palma bije, nie zabije, wielki dzień za tydzień”, a potem trzykrotnie obchodzą z nią domostwo, co ma odganiać złe duchy.
Na tym wiara w dobroczynne działanie palmy się nie kończy. Jak pisze Krystyna Pawłowska w wydanych przez Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne we Włocławku „Zwyczajach i obrzędach dorocznych na Kujawach”, w niektórych domach wciąż żywa jest tradycja spożywania bazi, zwanych też „bagniątkami” lub „kotkami”, podczas posiłku wielkanocnego. Najpiękniejsza palma umieszczana jest za świętym obrazem i przechowywana do następnej Wielkanocy.