Wiedza o proekologicznych i efektywnych ekonomicznie (energooszczędnych) środkach transportu i sposobach korzystania z nich ważna jest nie tylko w przypadku indywidualnych konsumentów. Od wiedzy w tym zakresie wśród włodarzy miast i gmin oraz osób odpowiedzialnych za realizację i rozwój lokalnej i regionalnej polityki transportowej, zarządzanie ruchem i rozwój infrastruktury, zależy poziom ekologicznego i technologicznego zrównoważenia systemu transportu i komunikacji w gminie, mieście, metropolii. Jeśli takie rozwiązania będą dostępne, od mieszkańców będzie już tylko zależeć, czy możliwości te będą optymalnie wykorzystywane. Jakie są zatem możliwości rozwoju mobilności w kierunku bardziej zrównoważonym i inteligentnym? Do niedawna panaceum na bardziej ekologiczny transport miały stać się z jednej strony biopaliwa, z drugiej zaś rozwój transportu rowerowego. Obecnie spektrum możliwych, dostępnych i coraz szerzej wdrażanych rozwiązań wyznacza:
- wprowadzanie pojazdów hybrydowych, łączących silniki spalinowe (benzynowe i na olej napędowy lub gaz) i elektryczne wprowadzanie pojazdów napędzanych biogazem (biometanem) pozyskiwanym z organicznych odpadów komunalnych (np. gazu wysypiskowego, gazu z fermentacji osadów ściekowych) i biogazowni – rozwiązanie to szczególnie popularne jest w Szwecji,
- rozwój infrastruktury ścieżek rowerowych i tzw. roweru miejskiego
- rozwój inicjatyw tzw. carsharing’u – czyli wspólnego użytkowania samochodów prywatnych, np. wspólne dojazdy sąsiadów do pracy czy na zakupy.
Obok powyższych inicjatyw, które mają charakter zwiększania zarówno efektywności ekonomicznej, jak i ekologicznej transportu i komunikacji, coraz bardziej dynamicznie rozwijają się rozwiązania bazujące na technologiach smart. Nie chodzi tu tylko o wzrost automatyzacji prowadzenia pojazdów czy systemy ich autopilotażu, ale o szeroką gamę rozwiązań tzw. inteligentnych systemów transportowych ITS oraz aplikacji (dostępnych zazwyczaj na smartfony) ułatwiających dotarcie do wybranego punktu, znalezienie poszukiwanej usługi czy miejsca parkingowego. Służą one lepszej koordynacji i efektywności w poruszaniu się (mobilności), zarządzaniu ruchem, w tym sygnalizacją świetlną i logistyką. Efekty wprowadzania rozwiązań inteligentnych w transporcie i komunikacji powinny być wymierne i znaleźć odzwierciedlenie w konkretnych wskaźnikach efektywności. Rozwiązania smart nie są bowiem celem samym w sobie, a rzeczowym efektem ich wprowadzenia powinny być określone korzyści natury gospodarczej, społecznej i ekologicznej np.:
- zmniejszenie czasu dojazdu samochodami prywatnymi i środkami komunikacji publicznej do określonych miejsc usługowych lub rekreacyjnych (np. w centrum miasta lub na peryferiach);
- zmniejszenie uciążliwości (czasu trwania) dojazdów i korków;
- szybsza reakcja służb na awarie, wypadki i zdarzenia losowe;
- zmniejszenie emisji CO2, zanieczyszczenia powietrza i hałasu;
- zwiększenie bezpieczeństwa na drogach i przejściach dla pieszych (mniejsza wypadkowość).
I to właśnie tego typu wskaźniki będą ostatecznym sprawdzianem rzeczywistej inteligencji i poziomu zrównoważenia wprowadzanych rozwiązań.
