Autorzy raportu „Diagnoza 2015″ opublikowanego przez Radę Monitoringu Społecznego spróbowali ocenić ogólną jakość życia w regionach Polski na podstawie ośmiu wskaźników. Brano pod uwagę m.in. kapitał społeczny, poziom cywilizacyjny, dobrobyt materialny, stres życiowy, patologie i okres 2011–2015. Zachodniopomorskie zajęło dopiero 14. miejsce.

Pieniądze nie są najważniejsze

Wystąpiła rozbieżność między wysokim zadowoleniem mieszkańców Pomorza Zachodniego z regionu, w którym żyją (czwarte miejsce w raporcie), i innymi wskaźnikami przedstawionym przez ekonomistów, socjologów i psychologów. Dla przykładu w kategorii dochodu netto na osobę w gospodarstwach domowych w okresie marzec–maj 2015 Zachodniopomorskie zajęło szóste miejsce z wynikiem 1560,05 zł.

Skąd rozbieżność – pomiędzy wskaźnikami a wysokim zadowoleniem?

– Z natury rzeczy kategorii poznawczej, jaka jest jakość życia, wynika, że same mierzalne wskaźniki, takie jak choćby gospodarcze, ekonomiczne, nie odgrywają kluczowej roli dla procesu i poziomu jej konstytuowania. Można w pewnym uproszczeniu powiedzieć, że jakość życia oceniamy przez trzy zasadnicze elementy: „kochać”, „mieć”, „być”, gdzie „mieć” zredukowane do materialnych wyznaczników życia jest tylko jednym i to nie najważniejszym elementem decydującym o tym, jak oceniamy naszą jakość życia – mówi dr Waldemar Urbanik. – Stąd też wiązanie jej z np. poziomem rozwoju gospodarczego województwa nie ma większego sensu. Możemy bowiem być zadowoleni, wręcz szczęśliwi, a doświadczana przez nas wysoka jakość życia nie musi wynikać par excellence z warunków? materialnych naszej rodziny, miasta, regionu. Dlatego też, rosnącej ocenie jakości życia mieszkańców województwa zachodniopomorskiego nie musi towarzyszyć np. jego rozwój gospodarczy.

Z kolei prof. dr hab Dariusz Zarzecki, szef katedry Inwestycji i Wyceny Przedsiębiorstw na Uniwersytecie Szczecińskim, wskazuje na pewne wady „Diagnozy 2015″.

– Termin „zadowolenie ze swojego miejsca zamieszkania” może być i prawdopodobnie jest różnie rozumiany przez różnych respondentów. Stan środowiska i walory przyrodnicze, a także warunki mieszkaniowe, są u nas na dobrym poziomie, stąd prawdopodobnie takie odpowiedzi respondentów – ocenia profesor. – Choć mam pewne wątpliwości dotyczące wiarygodności wyników badania, które oparte są na obszernej ankiecie. Przykładowo, nasze województwo jest najgorsze pod względem patologii, z wynikiem tak dramatycznie słabym, że aż nieprawdopodobnym. Do tego niezwykle wysokie odchylenie standardowe wskazuje, że niektórzy respondenci mieli skrajnie negatywne opinie w tym zakresie, co zapewne wpłynęło na wynik badania. Wątpliwości budzą też inne wyniki. Np. wg poziomu stresu życiowego najkorzystniej w Polsce wypada podregion słupski, a w dole rankingu są podregiony koszaliński i szczeciński. Skąd taka dramatyczna różnica w sąsiednich regionach? Nie widzę uzasadnienia.

Nad morzem najlepiej

Swój raport – na podstawie danych GUS – opublikował też portal samorządowy. Tutaj pod lupę wzięto dochody budżetowe samorządów w 2014 roku w przeliczeniu na jednego mieszkańca. Całe Zachodniopomorskie znalazło się w połowie stawki – z ósmym miejscem i dochodem na głowę 491,65 zł. Co jednak najważniejsze – w czołówce krajowej znalazły się nadmorskie gminy, z czego aż trzy w pierwszej dziesiątce: Dziwnów – na trzeciej pozycji (15 333,04 zł), Rewal – czwartej (14 120,82 zł), a Mielno – dziewiątej (7681,17 zł). Z kolei w kategorii miast wśród najbogatszych znalazło się Świnoujście, siódme miejsce, z dochodem 5929,33 zł.

Atut dobrego położenia

– Tutaj mamy do czynienia z rentą geograficzną. Unikalność położenia, atrakcyjność turystyczna – wyjaśnia prof Dariusz Zarzecki. – Gminy nadmorskie świetnie wykorzystują swoje szanse. Niektóre próbują być atrakcyjne również zimą, oferując różne atrakcje typu spa, np. Kołobrzeg, Świnoujście czy Pogorzelica.

Perspektywy gmin nadmorskich wydają się być najlepsze w całym regionie Zachodniopomorskim.