Dużym wyzwaniem będzie z pewnością rok 2016, kiedy to Wrocław stanie się Europejską Stolicą Kultury. Z tej okazji ta placówka wzbogaciła się wreszcie o nowe powierzchnie wystawiennicze, mogąc pochwalić się zbiorami, które dotychczas gnieździły się w ciasnych magazynach.
Z miejscem na ekspozycje powołanej do życia w 1947 roku instytucji trudności były właściwie od początku. Na siedzibę wybrano gmach, który w działaniach wojennych ucierpiał stosunkowo najmniej, budynek dawnej Rejencji, czyli Zarządu Prowincji Śląskiej. Budynek został zaprojektowany w stylu neorenesansu niderlandzkiego przez Karla Friedricha Endella. Najpierw było to muzeum „państwowe”, potem „śląskie”, a od 1970 roku „narodowe”. W gmachu przy Powstańców Warszawy możemy obejrzeć kilka wystaw stałych. Dwie poświęcone są śląskiej sztuce średniowiecznej. Na II piętrze można oglądać sztukę polską XVII–XIX wieku oraz sztukę europejską od XV do XX w. Bogate zbiory sztuki współczesnej mieściły się do niedawna na poddaszu.
Z Lwowa i Kijowa
Kolekcja sztuki polskiej XVII–XIX wieku wiąże się z przekazaniem w 1946 roku do Wrocławia eksponatów ze zbiorów muzealnych Lwowa i Kijowa. Otwarcie w 1948 roku Galerii Malarstwa Polskiego w powojennej rzeczywistości społeczno-politycznej miało symboliczne znaczenie, zwłaszcza dla przesiedlonych do Wrocławia mieszkańców dawnych Kresów Rzeczypospolitej. Ta kolekcja, jak pisano, stała się dla nich namiastką utraconej „małej ojczyzny”. Główny trzon zbioru pochodzi ze Lwowa (Galerii Miejskiej we Lwowie, Muzeum Narodowego im. Króla Jana III, Muzeum Lubomirskich) i Kijowa, przekazanego Wrocławiowi w 1946 r. Dominuje malarstwo, w tym dzieła Marcello Bacciarellego, Bernarda Bellotto (Canaletto), Jacka Malczewskiego, Jana Matejki, Piotra Michałowskiego.
Na wystawie prezentującej malarstwo europejskie od renesansu po I połowę XX w. oraz przykłady rzeźby pokazywane są prace takich artystów jak: Peter Brueghel Młodszy, Lucas Cranach Starszy, Wassily Kandinsky, Leonardo da Pistola, Giovanni Santi i wielu innych.
Polska sztuka współczesna obejmuje okres od początku XX wieku, poprzez okres międzywojenny aż do współczesności. W kolekcji znajdują się prace artystów tej klasy co Tadeusz Makowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz, a z okresu powojennego: Jan Cybis, Jan Lebenstein, Artur Nacht-Samborski, Józef Szajna, Tadeusz Kantor. Ekspozycję uzupełniają osobna sala Magdaleny Abakanowicz oraz ekspozycja ceramiki i szkła.
