Guliwer w świecie katedr

Mimo rozwiniętej dziś techniki podróż szlakiem słynnych budowli sakralnych na trasie Wenecja, Piza, Fatima, Częstochowa i Gdańsk trwałaby wiele godzin. Ale można ją odbyć zaledwie w kilkadziesiąt minut. A przy okazji zwiedzania człowiek ma poczucie, że wraca do krainy dzieciństwa i czuje się jak Guliwer w krainie liliputów. Takie właśnie wrażenie dają odwiedziny w parku miniatur w Olszowej.

Parki z miniaturami najsłynniejszych budowli świata od lat w wielu krajach cieszą się wielkim zainteresowaniem turystów. Zawsze powstaje pytanie, jak dokonać wyboru właściwych obiektów. Twórcy parku w Olszowej postanowili specjalizować się w obiektach sakralnych.

– Zaczynaliśmy od 15 miniatur, w zeszłym roku dojechały kolejne dwie: Katedra w Kolonii oraz Lourdes. Teraz jest ich 18 i następne czekają na realizację – mówi Joanna Bachen, kierowniczka Parku Miniatur Sakralnych.

Twórcy katedralnego skansenu współpracują z kilkoma renomowanymi pracowniami architektonicznymi w Polsce. Mają one bardzo precyzyjne zamówienie: każda miniatura musi być zbudowana w skali 1:25 w stosunku do rzeczywistej budowli. To sprawia, że zwiedzający mają szansę porównać skalę poszczególnych obiektów.

Niezwykła wycieczka

Wizytę w parku miniatur w Olszowie można potraktować nie tylko jako wycieczkę, ale też swoisty rodzaj pielgrzymki do najbardziej znanych sanktuariów. „Odwiedzić” bazylikę Grobu Pańskiego w Jerozolimie, przypomnieć sobie klimat sanktuarium Matki Bożej w Fatimie, złożyć ukłon Czarnej Madonnie, podziwiając żółtą, pękatą bryłę barokowego klasztoru na Jasnej Górze w Częstochowie, popatrzeć z podziwem na monumentalną wawelską katedrę w Krakowie. Jeśli wystarczy wyobraźni, przechodząc obok miniatury krakowskiego kościoła Najświętszej Maryi Panny, można usłyszeć nawet hejnał z mariackiej wieży.

– W Parku Miniatur Sakralnych staramy się umieścić najładniejsze bazyliki i katedry katolickie. Są to ważne dla naszego regionu obiekty sakralne, cenne zabytki oraz miejsca licznych pielgrzymek w Polsce i na świecie. Kilka obiektów związanych jest ściśle z regionem – mówi Joanna Bachen. Mamy tu m.in. perełkę Opolszczyzny, czyli Górę św. Anny, opolską katedrę i katedrę w Nysie. Wszystkie budowle stworzone są z odpornych na warunki pogodowe materiałów, park jednak zamknięty jest w zimie. Czynny jest do późnej jesieni, a potem po krótkiej przerwie zimowej otwarty od marca.

Wszystkie budowle, jak zapewnia szefowa parku, zbudowane są z bardzo trwałego materiału najczęściej jest to spienione PCW połączone z odlewami żywicznymi, odporne na każdą temperaturę panującą w Polsce.

Miniaturka bazyliki św. Piotra w Watykanie montowana była przez tydzień, w niemal 40-stopniowym upale, a budowa Góry Świętej Anny odbywała się w deszczu i skończona była niemal godzinę przed otwarciem całego parku.

– Ogólnie można przyjąć, że tworzenie każdej naszej miniatury pochłania od miesiąca do roku – mówi Joanna Bachen. Najbardziej czasochłonna okazała się bazylika Świętego Piotra w Watykanie. Budowa jej miniatury trwała niemal 12 miesięcy. Niemal tyle samo – choć z kilkoma przerwami – wznoszono miniaturkę jasnogórskiej bazyliki z Częstochowy.

Raj dla dzieci

Park w Olszowej znajdującej się niespełna kilometr od zjazdu 426 autostrady A4 (w kierunku Kędzierzyna-Koźla) to nie tylko raj dla dzieci, ale także ciekawa lekcja historii.

Turyści z pewnością najchętniej odwiedzają Park Miniatur Sakralnych podczas słonecznych dni, choć akurat pora deszczowa najbardziej sprzyja oglądaniu bazyliki św. Marka w Wenecji. Wilgotna aura znakomicie współgra z podtapianą od wieków włoską metropolią. To był z pewnością jeden z najbardziej trudnych do odtworzenia obiektów. Oryginalna budowla bowiem nie wygląda jak typowy kościół chrześcijański. Ba, nie wygląda nawet jak typowa świątynia. Przynajmniej z zewnątrz. Bliżej jej do meczetu lub mauzoleum przedstawicieli którejś z dynastii weneckich dożów. Ma w sobie coś z kunsztownej szkatuły na precjoza, bizantyjskiego skarbczyka w nadludzkiej skali. Zlepiona z wielu różnych kawałków łączy najlepsze tradycje sztuki Zachodu i Wschodu, tworząc, o dziwo, oryginalną i spójną całość.