Tym samym zakończy się blisko dziesięcioletni remont świątyni – pierwszy duży od czasów II wojny światowej.
Położona przy ul. Mostowej 25 w Elblągu katedra pod wezwaniem św. Mikołaja – patrona żeglarzy i kupców – pochodzi z XIII wieku. Po pożarze, spowodowanym uderzeniem pioruna w 1777 roku, została gruntownie przebudowana. W 1907 r. wzniesiono wieżę w stylu neorenesansowym o konstrukcji ceglano-stalowej.
W styczniu 1945 roku Stare Miasto Elbląg zostało ogłoszone twierdzą i w związku z tym, w wyniku ostrzeliwania uległo całkowitemu zniszczeniu. W dniu Matki Boskiej Gromnicznej 2 lutego 1945 roku świątynia spłonęła ponownie.
– Jako przedziwny symbol trwałości wśród zniszczeń pozostało miedziane pokrycie ostatniej kondygnacji wieży, umieszczone na konstrukcji stalowej, a wraz z nim imponujący krzyż. Szczęśliwie uratowano wiele z gotyckiego wyposażenia kościoła, które przed nadejściem frontu było umieszczone w różnych świątyniach podelbląskich. Natomiast późniejsze elementy wyposażenia barokowego uległy całkowitemu zniszczeniu – wspominał ks. Mieczysław Józefczyk, wieloletni proboszcz katedry.
Jej odbudowa zaczęła się w 1949 roku, a dziesięć lat później świątynia została wpisana do rejestru zabytków. W roku 1993 wieża katedralna została pokryta blachą miedzianą, a w roku 1999 nastąpił kapitalny remont konstrukcji dachowej i całkowita wymiana poszycia dachowego katedry.