Po raz ostatni autobusy zjechały tu 27 marca 2015 roku. Od tego czasu w rozbudowywanej hali zajezdni powstaje nowy obiekt muzealno-wystawienniczy. Planowana wystawa główna – Wrocław 1945–2016 – obejmie powojenną historię miasta, Dolnego Śląska i innych regionów włączonych do Polski w wyniku drugiej wojny światowej.
– Obecnie, po ukończeniu prac budowlanych i rekonstrukcyjnych przy zabytkowej hali zajezdni, trwa budowa scenografii. Prologiem ekspozycji będzie kamieniczka w miasteczku na Kresach II Rzeczypospolitej i sytuacja kraju w przededniu wojny – zapowiada Juliusz Woźny z Ośrodka Pamięć i Przyszłość, który czuwa nad merytoryczną stroną przedsięwzięcia.
Dalsze etapy tej historii to przesiedlenia ludności z Kresów, odbudowa Wrocławia ze zniszczeń wojennych, okres stalinowski, pojednanie polsko-niemieckie, wreszcie historia opozycji demokratycznej w mieście.
Zwłaszcza w tym ostatnim przypadku zajezdnia jest miejscem właściwym – to tu 26 sierpnia 1980 roku wybuchł strajk, tu narodziła się wrocławska „Solidarność”.
Tematów do opisania jest zresztą znacznie więcej – od udziału mniejszości narodowych i etnicznych w kształtowaniu wizerunku Wrocławia i regionu przez teatr Jerzego Grotowskiego po legendarną Pomarańczową Alternatywę.