Czy inwestycja w rowery się opłaca? To miasto jest tego dowodem

W 2015 roku zainstalowaliśmy cztery liczniki monitorujące rowerzystów jadących do centrum miasta z położonych dokoła dzielnic. Mierzyły one liczbę rowerzystów, którzy je mijali. Okazało się, że te pomiary miały pozytywny efekt dla promocji jazdy rowerem w mieście. Dziś przez monitorowane punkty co roku przejeżdżają trzy miliony rowerzystów” – opowiadają urzędnicy ratusza w słoweńskiej stolicy na swoich stronach internetowych.

Czytaj więcej

Transport

Przewoźnicy kolejowi pracują na pełnych obrotach

Tegoroczne wakacje mogą przynieść kolei wzrost frekwencji w przewozach pasażerskich.

Jeszcze tego samego roku miasto znalazło się w pierwszej dwudziestce najbardziej przyjaznych rowerzystom metropolii świata (na 13. pozycji), a dwa lata później było już na pozycji 8. I z tej pierwszej dziesiątki nie wypadło do dziś. Zarówno, gdy prześledzimy rankingi, jak i rekomendacje wakacyjne dla miłośników dwóch kółek, Lublana – a dziś już w dużej mierze cały kraj – jest tam obowiązkową pozycją.

I tak, szacowne wydawnictwo Lonely Planet poleca uwadze cyklistów cały kraj „z jego niewielkimi odległościami, które z powodzeniem można pokonać pieszo lub rowerem”, oraz wskazując kilka tras w Słowenii, mogących zaspokoić ambicje największych wyczynowców. „Lublana poczyniła olbrzymi wysiłek promując cyklizm wyraźnie zaznaczonymi ścieżkami, organizując programy współdzielonych pojazdów i doroczny Festiwal Rowerowy, który jest radosną celebracją jazdy na dwóch kółkach” – podsumowuje z kolei „Momentum Magazine” w zestawieniu najlepszych dziesięciu tegorocznych destynacji dla rowerzystów.

Lublana: 300 km tras rowerowych w całym mieście

Jak zapewniają słoweńscy urzędnicy, do dziś miasto obrosło siatką ścieżek i tras rowerowych, liczących sobie w sumie już około 300 kilometrów. A umówmy się, mowa o ośrodku, który liczy sobie niespełna 280 tysięcy mieszkańców, z których znaczną część stanowią studenci największych i najbardziej prestiżowych w kraju uczelni – tak, w sporej mierze to oni odpowiadają za rowerową rewolucję, do której tu doszło – a zarazem w sezonie letnim młodzi rozjeżdżają się po kraju i świecie. I okazuje się, że mieszkańcy Lublany z powodzeniem podtrzymują trend.

Czytaj więcej

Rowerem przez Polskę

Metrorower dojechał do 31 gmin. Rower w mieście może być lepszy od samochodu

Na krótkich dystansach w mieście rower może być bardziej efektywnym środkiem transportu od samochodu.

Zresztą trudno się dziwić. Lublana jest niewielkim miastem, z przedmieść do centrum da się dojść na piechotę w ciągu godziny. Z kolei centrum miasta, zarówno to zapełnione starymi kamienicami, jak i ta bardziej nowoczesna jego część, to nierzadko wąskie, jednokierunkowe uliczki. Rowerzyści cieszą się na nich wyjątkowym przywilejem: poruszając się po wyznaczonej ścieżce, mogą jechać tam pod prąd. Na kilku ważnych skrzyżowaniach mogą wyjechać na główny pas jazdy i ustawiać się do przejazdu przez skrzyżowanie przed samochodami, wymuszając na kierowcach spacerowe tempo. Mogą też z powodzeniem skorzystać z chodnika, pamiętając jednak o tym, że bezwzględne pierwszeństwo mają tam piesi. Skądinąd dbałość o nich zaznaczono też dwa lata temu, wprowadzając dla elektrycznych hulajnóg ograniczenie prędkości do 5 km/h, czyli mniej więcej takiej, z jaką porusza się pieszy. W ten sposób Lublana trafiła do grona tych ośrodków, w których limity prędkości dla hulajnóg są najsroższe – ale trudno się dziwić, miejscowi nie lubią się spieszyć. I nie lubią, gdy spieszą się inni.

Projektowaniu infrastruktury rowerowej w mieście przyświecała myśl, by ruch rowerowy skierować na mniej ruchliwe ulice, a jednocześnie poprowadzić go tak, by przynajmniej część tras miała charakter „tematyczny”, co pozwala polecać je także turystom poruszającym się na jednośladach.

Powstały cztery takie trasy, z których najdłuższą jest wiodąca wokół Lublany Ścieżka Pamięci i Braterstwa (POT), licząca ponad 30 kilometrów. Trasa ta wiedzie śladem fortyfikacji, którymi szczelnie otoczono Lublanę u schyłku II wojny światowej. Z jednej strony jest to zatem szlak pozwalający zobaczyć sporą część zabytków, a jednocześnie piękna ścieżka widokowa, oferująca kameralne panoramy miasta i otaczających go wzgórz.

Druga pod względem wielkości (14 km) jest Ścieżka Plečnika – w nawiązaniu do Jože Plečnika, architekta, którego dziełem jest znaczna część miasta i wiele obiektów rozsianych na jego obrzeżach. Jak łatwo się domyślić, ten szlak wiedzie przez najpiękniejsze i najważniejsze z nich. 12 kilometrów liczy Ścieżka Nadrzeczna, wiodącą parkami i nabrzeżami rzeki Ljubljanicy, przecinająca tamtejszą starówkę. I jest jeszcze Ścieżka Leśna: 7 km po parkach Tivoli i Mostec, u stóp wzgórza Rožnik.