Wójt Gródka: Firmy przy granicy wracają powoli do życia

Miał pan już okazję być na otwartym przejściu granicznym z Białorusią w Bobrownikach?

Byłem. I to nie raz. Jak tylko mam chwilę, to staram się tam podjechać, zobaczyć, jak to wygląda i jaka jest tendencja. Interesuje mnie przede wszystkim ruch na przejściu granicznym.

Jest duży? W nocy tuż po otwarciu na przejściu granicznym w Bobrownikach, na wyjazd z Polski oczekiwało ok. 180 samochodów ciężarowych, 15 osobowych i autokar. A jak to teraz wygląda?

Sytuacja jest opanowana. Kolejki są nieduże – myślę, że do około trzech kilometrów. W niektórych miejscach, tam, gdzie są pasy i wyznaczone strefy, samochody stoją osobno, ale wszystko jest przygotowane. Są zapewnione kwestie czystości, toalety, miejsca na śmieci – kierowcy mają do tego dostęp. Na razie kolejka nie jest uciążliwa.

Częściej z tego przejścia korzystają Polacy czy raczej Białorusini i inni obywatele państw wschodnich?

Moja ocena na dziś jest taka, że w tamtą stronę jedzie więcej samochodów ciężarowych. Wiadomo – wcześniej była tylko jedna kolejka, w Terespolu, więc teraz ten ruch się przeniósł tutaj. Samochodów osobowych jest mniej. Moim zdaniem więcej pojazdów jedzie w kierunku Białorusi, niż z Białorusi do nas.

Ja tego nie widzę na co dzień, ale kiedyś, jadąc w kierunku Białegostoku, byłem przyzwyczajony do bardzo długich kolejek, które liczyły nawet po 40–50 kilometrów. To było duże utrudnienie, zwłaszcza że nasza droga jest wąska, jednojezdniowa, a dopiero przed samą granicą jest dodatkowy pas dla tirów. Z Gródka do Bobrownik jest około 15–16 kilometrów, a więc to pokazuje, że teraz kolejki są zdecydowanie mniejsze.

Nie odczuwamy żadnych poważnych problemów. Służby działają, dba się o czystość, my też ustawiamy przystanki i zajmujemy się organizacją, a jeśli będzie zimno, to ewentualnie będziemy dowozić wodę czy inne potrzebne rzeczy. Na razie kolejki nie są utrudnieniem, ludzie są zadowoleni – również lokalni przedsiębiorcy.

Czytaj więcej

Okiem samorządowca

Wójt Wyryk: Dzieci zostały w domu, ale w czwartek wracamy do zajęć

Na pewno strach jest, ale staramy się go studzić. Pamiętajmy, że od dłuższego czasu mamy pełnoska...

No właśnie. Podczas otwarcia przejścia wojewoda podlaski Jacek Brzozowski mówił, że w czasie zamknięcia obu przejść w Kuźnicy i w Bobrownikach podlascy przedsiębiorcy tracili swoje majątki, dorobek życia. Tak rzeczywiście było? Jak to w pana gminie wyglądało?

Tak, to nas bardzo dotyczyło. Najpierw zamknięte zostało przejście w Kuźnicy, a później i u nas. Wielu ludzi bardzo to przeżywało. Niektórzy inwestowali swoje oszczędności w remonty lokali – bary, małe sklepy, miejsca przy trasie. Nagle te pieniądze zostały „zamrożone”, bo granica została zamknięta na czas nieokreślony i nikt nie potrafił powiedzieć, czy to potrwa rok, dwa czy trzy lata. Widziałem strach w oczach tych ludzi. Na dzień dzisiejszy te osoby – czy to prowadzące gastronomię, hotele czy np. firmy ubezpieczające samochody – wracają powoli do życia. Są zadowoleni i to słychać w rozmowach.

A jakąś pomoc rządową ci przedsiębiorcy dostali?

Nasza pomoc była na bieżąco, lokalnie. Jeśli chodzi o rządową, to – o ile pamiętam – była ona co najmniej dwa lub trzy razy. Nie pamiętam dokładnie, z jakiej puli. Nawet sam zabierałem głos w tych sprawach. W każdym razie pomoc była – i z rządu, i od wojewody. Oczywiście nie była ona w pełni wystarczająca, ale była to forma podtrzymania działalności. Jeżeli ktoś nie ma dochodów, to zwalnia pracowników, a ta pomoc i niewielkie przychody pozwalały przynajmniej części osób utrzymać zatrudnienie. To nie było idealne rozwiązanie, ale zawsze jakieś wsparcie.

A pamięta pan, jak długo przejście w Bobrownikach było zamknięte i dlaczego?

To była decyzja na szczeblu rządowym, nie samorządowym ani wojewódzkim. Wydaje mi się, że to był 2023 r.

Dokładnie – to był luty 2023 r. Czy to przejście jest ważne dla lokalnej gospodarki, dla mieszkańców i gminy?

Jest dla nas bardzo ważne. Nawet kierowcy tirów korzystają z miejscowych zajazdów – mamy m.in. duży zajazd przy stacji Pronar, który może pomieścić około 100 samochodów. To są pieniądze dla sklepów, barów, hoteli. Jedynym problemem jest to, że droga nie do końca jest przystosowana do długich kolejek. Dlatego przy otwarciu przejścia chodziło o to, żeby zrobić strefy buforowe jeszcze przed Białymstokiem i nie dopuścić do sytuacji, w której samochody stoją na zakrętach, wzniesieniach czy przy wjazdach na drogi lokalne. Bywało tak, że tir, autobus i samochód osobowy musiały się wymijać na centymetry – to było bardzo trudne i niebezpieczne. Jeśli teraz system stref buforowych się sprawdzi i służby poradzą sobie z ruchem, to będzie to dobre rozwiązanie dla wszystkich.

Zamknięte przejście graniczne miało wpływ na rozwój agroturystyki w gminie? Na przyjazdy turystów?

Może w pewnym stopniu, zwłaszcza w czasie nasilonej migracji i napiętej sytuacji przy granicy – to mogło odstraszać niektórych turystów. Ale generalnie, kto chciał przyjechać, ten przyjeżdżał.