Światowid na podbój kosmosu

– W celu uzyskania pożądanych przez nas właściwości oraz optymalnych kształtów poszczególnych części, cała konstrukcja została wykonana za pomocą technologii druku 3D. Odpowiednia forma pojedynczych elementów pozwoli na dokładne rozmieszczenie modułów wewnątrz satelity – opisuje Grzegorz Zwoliński.

Obudowa polskiego satelity została wykonana ze specjalnego stopu aluminium o wyprofilowanej ściance. Dzięki temu urządzenie jest odporne nie tylko na wibracje, które napotka podczas lotu, ale też na promieniowanie kosmiczne. Wysoka trwałość zewnętrznych elementów Światowida zapewnia także odporność na częste, a zarazem gwałtowne zmiany temperatury – od -150 stopni C do 300 stopni C.

Wewnątrz polskiego satelity znajdą się takie elementy, jak chociażby wysuwany wyspecjalizowany uchwyt do kamery wraz z obiektywem, chroniący ją przed obrażeniami z zewnątrz. Co istotne, wszystkie elementy elektronicznie zostaną sztywno zamontowane, odseparowane od siebie oraz od wysokich temperatur na obudowie. Satelita wykorzysta zaawansowany system otwierania paneli fotowoltaicznych i pozycjonowania ich przy pomocy czujnika położenia Słońca oraz anteny, która zostanie nakierowana w stronę Ziemi.

Zespół inżynierski pracujący przy budowie satelity tworzy rozwiązania, które będą stosowane w satelitach po raz pierwszy. Jak opisuje Grzegorz Zwoliński do stabilizacji oraz zmiany pozycji satelity zostaną wykorzystywane specjalistyczne układy magnetyczne. „Wytwarzają one momenty magnetyczne, które interferują z polem magnetycznym Ziemi, nadając satelicie moment obrotowy niezbędny do kontroli nad trajektorią lotu. W przeciwieństwie do generatorów ciągu, użyte w satelicie układy są ultralekkie, niezawodne oraz potrzebują niewielkiej ilości energii elektrycznej” – dodają konstruktorzy satelity.