Krzemionki Opatowskie na liście UNESCO

To właśnie tam znajduje się niezwykła kraina krzemienia pasiastego, czyli oficjalnie Krzemionkowski Region Prehistorycznego Górnictwa na terenie Rezerwatu Krzemionki, nad którym opiekę sprawuje Muzeum Historyczno-Archeologiczne w Ostrowcu Świętokrzyskim. Światowa sława to wielki sukces regionu i nadzieja na jego turystyczny rozwój.

Muzeum Archeologiczne i Rezerwat Krzemionki znajduje się 8 km na północny-wschód od Ostrowca Świętokrzyskiego przy drodze wojewódzkiej nr 754, między wsiami Sudół i Magonie, jadąc w kierunku Bałtowa. Unikatowy region obejmuje kopalnie krzemienia pasiastego oraz związane z nimi pradziejowe osady – pola górnicze Borownię i Koryciznę oraz neolityczną osadę na wzgórzu Gawroniec w Ćmielowie.Kopalnie krzemienia pochodzą z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (między IV a II tysiącleciem p.n.e.). Rezerwat Krzemionki zajmuje 350 ha, na których zlokalizowano około 4 tys. szybów połączonych siecią chodników. Bartosz Skaldawski, dyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa, na konferencji w MKiDzN podsumowującej wpis na listę UNESCO mówił, że to największy w Europie, doskonale zachowany obszar, gdzie na taką skalę eksploatowano złoża krzemienia. I przypomniał, że Krzemionkowski Region Prehistorycznego Górnictwa był wykorzystywany jako kopalnie krzemienia przez bardzo długi czas, od ok. 3900 r. p.n.e. do 1600 r. p.n.e. To dzięki temu możemy dzisiaj zwiedzać te kopalnie i obserwować, jak zmieniała się technologia wydobycia krzemienia. W ten proces zaangażowana była bardzo duża społeczność. Wokół kopalni istniała cała sieć osadnicza, która je obsługiwała, więc możemy tu oglądać także procesy przetwarzania tego surowca na przedmioty codziennego użytku.