Pandemia w teatrach jak rosyjska ruletka. „Ta choroba to dość jadowity wąż”

Najlepszy przykład stanowi wrocławski Capitol. Wzorowo przystąpił do prac nad premierą „Lazarusa” Davida Bowiego w reżyserii Jana Klaty. Cały zespół miał pobrany wymaz w mobilnym laboratorium przez teatrem i zaczął pracę dopiero, gdy upewniono się, że nikt nikomu nie zagraża.

Pech chciał, że Cezary Studniak, jeden z głównych wykonawców, trafił do szpitala z powodu innych dolegliwości. Na kilka dni przed premierą dużą rolę wziął za Studniaka dyrektor Konrad Imiela. Powstała wybitna kreacji, zaś dyrektor mógł z satysfakcją po premierze mówić, że udało się pokonać „wszyscy wiemy kogo”, jak żartował nawiązując do frazy z „Harry’ego Pottera”.

Parę słów dla antycovidowców

Radość trwała krótko. Po zagraniu kilku spektakli okazało się, że dyrektor zakaził się koronawirusem od jednego z pracowników administracji. Cała produkcja stanęła.

Najgorsze okazało się to, że wybitny artysta nie przechodzi wirusa w łagodny sposób. Z początku przebywał w domu, ale stan się pogorszył, Imiela trafił wtedy do szpitala na Koszarowej we Wrocławiu, dla którego wcześniej zespół Capitolu prowadził pieniężną zbiórkę.

CZYTAJ TAKŻE: Teatry zdobywają nowe przestrzenie do gry

Dyrektor wymagał podłączenia do aparatury tlenowej. Pisał w mediach społecznościowych: „Jeśli wciąż jest ktoś, kto macha ręką na dystans, maseczkę, czy w ogóle Covid, mam do niego parę słów. Ta choroba to dość jadowity wąż, a jad jego działa totalnie różnie. Sam jestem przykładem dość zdrowego gościa przed 50-tką, bez żadnych chorób współistniejących. Niby powinno pójść gładko. A tak nie jest. Oba płuca mam zajęte przez ten bałagan i sztab lekarzy dwoi się i troi jak temu zaradzić„. Imieli podano osocze ozdrowieńca. Teraz na FB namawia tych, którzy przeszli chorobę, by nie żałowali bezcennej substancji dla innych.

Przeniesione premiery

Straty w teatrze są jednak drastyczne. Trzeba było zrezygnować z grania i odwołać przełożony z wiosny Przegląd Piosenki Aktorskiej. Oczywiście, najważniejsze jest zdrowie ludzi.

Fatalny efekt domina koronawirusowego dał o sobie znać także w Teatrze Wielkim w Łodzi, gdzie nie dojdzie dziś do premiery „Cosi fan tutte” Mozarta. Nowy termin wyznaczono na grudzień. W warszawskiej Filharmonii Narodowej koncert inaugurujący sezon z początku października został przeniesiony na koniec miesiąca. Tydzień temu nowy dyrektor Narodowego Starego Teatru Waldemar Raźniak zdecydował, że prapremiera „Jeńczyny” Pawła Demirskiego w reżyserii Moniki Strzępki zostaje przeniesiona na sylwestra.

CZYTAJ TAKŻE: Teatry powstają jak Feniks z popiołów

Z kolei Opera Śląska w Bytomiu miała 17 października zaprosić na premierę spektaklu baletowego „Requiem d-moll” z muzyką W.A. Mozarta w choreografii Jacka Tyskiego. Kilka dni później spektakl miał być pokazany – tradycyjnie – w Teatrze Śląskim. Ale widzowie zobaczą przedstawienie później.

„Mając na względzie bezpieczeństwo naszych widzów i w trosce o nasze wspólne zdrowie z przykrością informujemy o konieczności przeniesienia premiery spektaklu „Requiem d-moll” W.A. Mozarta z dnia 17 października, a także kolejnych spektakli tego tytułu 18 i 20 października (Teatr Śląski w Katowicach) – informuje opera. Przyczyną jest oczywiście koronawirus. Zbiegło się kilka okoliczności: pozytywny test u jednego z członków zespołu baletowego. Ale na przeszkodzie stanęła też kwarantanna innych artystów, wprowadzona przez dyrekcję szkół, gdzie uczą się ich dzieci.