Warunki tylko na plombę

– Obowiązujące rozwiązania są dobre. Dzięki warunkom zabudowy można szybko zrealizować inwestycję. Natomiast tam, gdzie istnieje zagrożenie niekontrolowanej zabudowy, samorządy mają narzędzia, by temu przeciwdziałać. Zawsze mogą szybko uchwalić plany, by chronić przestrzeń – mówi Krzysztof Lewandowski, wiceprezydent Zabrza. Tak było m.in. w Poznaniu. – Mamy na terenie miasta sporo lasów, na ich obrzeżach znajdują się prywatne działki. Pojawiły się wycinki drzew i próby zmiany zagospodarowania terenu. Trzeba było szybko uchwalić plany, by temu przeciwdziałać. Natomiast na Winogradach i Ratajach zaczęto „zagęszczać” stare modernistyczne osiedla, przez co zaczęły tracić swój charakter. Też uchwaliliśmy plany – opowiada Bogdan Dąbrowski, radca prawny z Urzędu Miasta w Poznaniu.

Widzi on jednak i wady warunków zabudowy.

Zleżały dokument

– Wydaje się je dziś na czas nieokreślony. Nawet po wielu latach inwestor może wyjąć je z szuflady i budować na ich podstawie. Pod warunkiem oczywiście, że w międzyczasie nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Tymczasem realia się zmieniły. Na sąsiednich działkach powstały nowe budynki etc. – mówi mec. Dąbrowski.

Krytyczny jest również Grzegorz Kubalski ze Związku Powiatów Polskich. – Warunki zabudowy prowadzą do sytuacji, w której prawie wszędzie można postawić prawie wszystko. Wystarczy tylko odpowiednio kreatywny architekt i równie twórczy prawnik. Konsekwencją jest pogłębiający się chaos urbanistyczny – uważa Grzegorz Kubalski.

I dodaje: – Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju co prawda zapowiada, że do końca miesiąca zaprezentuje projekt ustawy dokonującej uporządkowania systemu planowania przestrzennego, ale wątpię, czy faktycznie projekt ten zdoła cokolwiek naprawić. Nie dlatego, że sytuacja jest niemożliwa do naprawy. Jest to możliwe, tyle że wymaga naruszenia interesów licznych i silnych lobby – podkreśla Grzegorz Kubalski.