Rowerowa trasa turystyczna Garncarski Szlak czynna jest od 2006 r. Są na niej obiekty związane z dawnym ośrodkiem garncarskim na Podkarpaciu. Do wyboru są dwie trasy o długości 21 km lub 13 km, które mają swój początek i koniec w Zagrodzie Garncarskiej w Medyni Głogowskiej. Szlak jest bardzo dobrze oznakowany: są tu tabliczki informacyjne z mapkami. W sklepie Google Play można pobrać bezpłatną aplikację turystyczną Medynia na urządzenia mobilne.
Medynia Głogowska wraz z otaczającymi ją miejscowościami: Medynia Łańcucka, Pogwizdów i Zalesie, tworzyła dawniej jeden z największych w Polsce ośrodków garncarskich. Rzemiosło rozwinęło się na tym terenie w połowie XIX w. (wcześniej, już w XVIII w. wyrabiano tu dachówki i cegły). Każdy mieszkaniec miał dostęp do gliny więc garncarstwo stało się powszechne. W drugiej połowie XIX w. było tu ok. 120 warsztatów ceramicznych, w których wyrabiano głównie naczynia użytkowe (m.in. garnki, dzbany, donice). W pierwszej połowie XX w. naczynia gliniane stopniowo zostały wyparte przez blaszane i fajansowe. W latach 60-tych medyński ośrodek przekształcił się w zagłębie ludowego rzemiosła artystycznego. Pod koniec XX w. garncarstwo w Medyni niemal całkowicie upadło z powodu coraz mniejszego zainteresowania tą formą twórczości. – opowiada Małgorzata Wisz, Dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury i Rekreacji w Czarnej k/Łańcuta.
Początek szlaku stanowi otwarta w 2000 r. Zagroda Garncarska z XIX w. z ówczesnym wyposażeniem, warsztatem garncarskim, i dwoma piecami do wypalania ceramiki: tradycyjnym dużym oraz mniejszym. Zobaczymy tu wyroby z XIX i XX w. (m.in. dwojaki – naczynia, w których noszono obiad w pole), dowiemy się jak toczyć garnki na kole. Chętni mogą spróbować swoich sił w tym rzemiośle.
Zagrodę można zwiedzać od 1 maja do 31 października: dla grup zorganizowanych od wtorku do piątku w godzinach od 9:00 do 16:00 (po dokonaniu rezerwacji), dla turystów indywidualnych od soboty do niedzieli w godzinach od 13:00 do 17:00.
Na szlaku jest też kościół parafialny p.w. Nawiedzenia NMP z mozaiką ceramiczną wykonaną przez miejscowych garncarzy. Zdobi ona prezbiterium, ambonę i chór. Stacje Męki Pańskiej w bocznych nawach wykonano tą samą techniką. Przy kościele, na wzgórzu, jest kapliczka, z którą związane są miejscowe legendy, m.in. o ocaleniu miejscowości podczas II wojny światowej. Można je poznać podczas wycieczki z przewodnikiem lub za pomocą aplikacji Medynia.
