Przepraszam, czy tu biją?

Prezydent Gdańska Paweł Adamowicz został przez Sąd Rejonowy Gdańsk Południe uznany za winnego pomówień i naruszenia nietykalności osobistej działacza Młodzieży Wszechpolskiej.

Publikacja: 23.07.2018 01:15

Piotr Gajdziński

Piotr Gajdziński

Foto: materiały prasowe

S

amorządowiec miał go nazwać „faszystą" i „uderzyć ręką w pierś". Gdyby kiedyś na świecie urządzono mistrzostwa świata we wrażliwości – co nie jest przecież wykluczone, globalne zawody organizowane są dzisiaj w najdziwniejszych konkurencjach – to choć faworytem byłby z pewnością brazylijski piłkarz Neymar, to nasz rodzimy wszechpolak mógłby sprawić nie lada niespodziankę. Może nie umie on jeszcze tak wdzięcznie jak Neymar wić się na murawie, ale mógłby pokonać brazylijskiego faworyta w hipokryzji. W tej konkurencji wydaje się być mistrzem nie tylko na krajowym podwórku.

Do „pobicia" wszechpolaka doszło podczas odbywającego się w ramach Gdańskich Debat Obywatelskich wykładu Adama Michnika. Naturalnie członkowie Młodzieży Wszechpolskiej wtargnęli na to spotkanie w celach najzupełniej pokojowych, zafascynowani Michnikiem i wiedzeni nieposkromioną chęcią wysłuchania, co też ma on do powiedzenia w sprawie różnic i podobieństw między odzyskaniem niepodległości w 1918 r. oraz w 1989 r. I zapewne wysłuchaliby wykładu w skupieniu i ciszy przerywanej jedynie merytorycznymi pytaniami, gdyby nie niecny czyn Pawła Adamowicza. Jak powszechnie wiadomo, prezydenci miast, burmistrzowie i wójtowie, samorządowcy w ogólności, słyną z pasji do bitki. Jeden nawet – prezydent Poznania Jacek Jaśkiewicz – w wolnych chwilach trenuje boks, aby zawsze być gotowym na pobicie jakiegoś wrażliwego i słabowitego wszechpolaka. Idę o zakład, że w ciągu najbliższych lat, a może zaledwie miesięcy, czyn prezydenta Adamowicza zyska w mitologii Młodzieży Wszechpolskiej status „skatowania" przez samorządowca ich gołębiego serca członka.

Ten prześmiewczy ton nie oznacza oczywiście, że pochwalam zachowanie prezydenta Adamowicza. W moim przekonaniu powinien on jednak trzymać, nawet w takiej sytuacji, nerwy na wodzy. Mógłby na przykład pójść trochę poterminować do marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego. Nauczyłby się wówczas kulturalnych i wstrzemięźliwych metod eliminowania przeciwników. A reguły są proste i przejrzyste. Po choćby kilkudniowym „terminie" Paweł Adamowicz wiedziałby, że miejsce odbywania Gdańskich Debat Obywatelskich należy odgrodzić metalowymi barierkami, ustawić przy nich funkcjonariuszy (może być Straż Miejska, ale liczna). Jeśli brakuje funkcjonariuszy, można ich wypożyczyć od prezydenta Biedronia z nie tak znowu dalekiego Słupska, a już na pewno od prezydenta Karnowskiego z pobliskiego Sopotu, a do budynku wpuszczać wyłącznie osoby, których poglądy w niczym nie różnią się od tych, które sam prezydent Adamowicz wyznaje. A już w żadnym wypadku i pod żadnym pozorem nie wolno wpuszczać niepełnosprawnych! Jeśli te proste zasady zostaną spełnione, wówczas dyskusja będzie kulturalna i na poziomie.

W całej tej sprawie tak naprawdę ważne jest tylko jedno – że w Gdańsku obywatele debatują. Czasem, podczas obywatelskich dyskursów, owszem, dochodzi do sytuacji niepożądanych, w wyniku których cierpią niezupełnie ci, którzy zawinili. Takich sytuacji będzie więcej. Ale bywało przecież gorzej. W 1979 r. na spotkanie nielegalnego Towarzystwa Kursów Naukowych wdarli się też niezapraszani, nasłani przez władze krewcy chłopcy z Socjalistycznego Związku Studentów Polskich, jak się po latach okazało, studenci akademii wychowania fizycznego. Pobili Henryka Wujca i syna Jacka Kuronia, Macieja. Działalności Towarzystwa Kursów Naukowych to nie powstrzymało i oby tak samo było z Gdańskimi Debatami Obywatelskimi. Niech trwają.

Rzecz w tym, aby zwyczaj organizowania obywatelskich debat rozszerzył się również na inne samorządy. Nie tylko w największych miastach, bo powinny się one odbywać również w mniejszych ośrodkach. Debata publiczna nie może być tylko domeną mieszkańców wielkich aglomeracji, a tym bardziej tylko posłów, senatorów i członków różnych partii politycznych. Ona powinna się odbywać w całej Polsce. Nigdzie nie jest przecież powiedziane, że mieszkańcy gminy mają mniej do powiedzenia w polskich sprawach niż ci, którzy żyją w Gdańsku, Wrocławiu lub Warszawie. Co więcej, nigdzie nie jest napisane, że ich głos waży mniej. I nikt też nie powiedział, ani nie napisał, że intelektualiści o różnych poglądach nie powinni do tych mniejszych miejscowości przyjeżdżać. Więcej – muszą, aby poznać opinie ich mieszkańców. I wielu z nich chętnie przyjedzie, bo książki nie dają odpowiedzi na wszystkie pytania. Dyskusja z ludźmi bywa ożywcza i twórcza.

Nigdzie wreszcie nie jest też zapisane, że takich dyskusji samorządy nie powinny organizować. Przeciwnie, muszą to robić. Bo ich rola nie polega tylko na remontowaniu dróg, łataniu rozchwianych chodników, budowaniu ścieżek rowerowych i kontraktowaniu różnej maści Sławomirów na okolicznościowe, miejsko-gminne imprezy. Nie przede wszystkim na tym, bo to z powodzeniem zrobią organizacje komercyjne. Ale organizowanie obywatelskich debat to już sprawa nie komercyjnych agencji, ale samorządów.

Oczywiście, występ Sławomira gromadzi więcej ludzi, a kolebanie się w rytm jego muzyki teoretycznie bardziej przekłada się na wynik wyborczy niż dyskusja kilkunastu ludzi z intelektualistą. Tyle że, po pierwsze, jedno z drugim nie stoi w sprzeczności. A po drugie, głos lokalnego lidera opinii waży tyle samo, co zwolennika disco polo. Z reguły nawet więcej, bo ten pierwszy bierze udział w wyborach. ©?

Niezależny dziennikarz, autor biografii Edwarda Gierka, Wojciecha Jaruzelskiego i Władysława Gomułki pt. „Gomułka. Dyktatura ciemniaków".

S

amorządowiec miał go nazwać „faszystą" i „uderzyć ręką w pierś". Gdyby kiedyś na świecie urządzono mistrzostwa świata we wrażliwości – co nie jest przecież wykluczone, globalne zawody organizowane są dzisiaj w najdziwniejszych konkurencjach – to choć faworytem byłby z pewnością brazylijski piłkarz Neymar, to nasz rodzimy wszechpolak mógłby sprawić nie lada niespodziankę. Może nie umie on jeszcze tak wdzięcznie jak Neymar wić się na murawie, ale mógłby pokonać brazylijskiego faworyta w hipokryzji. W tej konkurencji wydaje się być mistrzem nie tylko na krajowym podwórku.

Pozostało 89% artykułu

Ten artykuł przeczytasz z aktywną subskrypcją rp.pl

Zyskaj dostęp do ekskluzywnych treści najbardziej opiniotwórczego medium w Polsce

Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Rzetelne informacje, różne perspektywy, komentarze i opinie. Artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.

Regiony
Dolny Śląsk zaprasza turystów. Szczególnie teraz
Regiony
Odważne decyzje w trudnych czasach
Materiał partnera
Kraków – stolica kultury i nowoczesna metropolia
Regiony
Gdynia Sailing Days już po raz 25.
Materiał partnera
Ciechanów idealny na city break