Wystawa pokazuje, jak wyglądały najciekawsze, najcenniejsze zastawy i przedmioty stołu w Polsce. Można zobaczyć 100 obiektów, w tym część tzw. serwisu z Parchatki używanego przez książąt Czartoryskich od początku XIX wieku.
– Chcieliśmy przybliżyć fenomen dawnych uczt i staropolską kulturę stołu – mówi Klementyna Ochniak-Dudek, kuratorka wystawy. – By to zrobić, najlepiej sięgnąć po najbardziej znaną kolekcję, jaka się zachowała w Polsce, czyli obiekty zgromadzone przez księżnę Izabelę Czartoryską w Puławach. Tych 30 obiektów – ze 109 pozostałych z kompletu – to najliczniejsza prezentowana całość. Wart uwagi jest talerz należący do serwisu złoconej zastawy królowej polskiej Konstancji Austriaczki, drugiej żony Zygmunta III Wazy. Według tradycji został zagrabiony przez Szwedów w czasie potopu, a odzyskany przez hetmana Stefana Czarnieckiego.
Widzowie mogą zobaczyć również piersiówkę z polowań francuskiego króla, czyli buteleczkę wydrążoną w cennym krysztale górskim na kształt winnego grona (XVI w.).
Pamiątki po monarchach i dostojnikach sąsiadują z wytwornymi serwisami z porcelany doby klasycyzmu i empire'u, używanymi przez Czartoryskich w ich wiejskiej posiadłości. Zastawy stołowe pokazywane w muzeum powstały od XVI do XIX wieku w europejskich wytwórniach, m.in. najstarszych manufakturach porcelany w Miśni i Korcu, wiodących ośrodkach złotniczych Augsburga, Norymbergi, Gdańska i Wrocławia. Są to najczęściej wybitne dzieła sztuk użytkowych, np. ciekawe włoskie majoliki i emalie malarskie z Limoges (XVI wiek).
Wizerunek dawnych polskich uczt dworskich dopełniają różnorodne wyroby rzemiosła artystycznego wraz z oryginalnymi opisami przyjęć i widokami rezydencji.
