Nieduże placówki w dużej sieci

Dzięki sieci w wielu mniejszych miastach regionu uchowały się kina, które – mimo konkurencji krakowskich multipleksów – świetnie sobie radzą.

Gdy w dużych polskich miastach pojawiły się multipleksy, małe kina, szczególnie w mniejszych miejscowościach, zaczęły padać jak muchy. Głównie dlatego, że nowe filmy puszczały one miesiąc, a często nawet po dwóch miesiącach od ich premiery w tzw. kinach wielosalowych. Wynikało to z ograniczonej liczby kopii, które najpierw trafiały do sieci kinowych i kin dużych, wielosalowych, a dopiero po nich do małych.

Polski widz chodzi do kina przede wszystkim na nowe filmy i chce je obejrzeć jak najszybciej po ich kinowej premierze. Tym sposobem małe kina w ekspresowym tempie traciły widownię na rzecz multipleksów. Potem jeszcze bardziej zostały przyparte do muru pojawieniem się nowej technologii wyświetlania filmów, czyli projektorów cyfrowych. Zapewniających nie tylko lepszą jakość obrazu i dźwięku, ale także możliwość tworzenia i oglądania filmów trójwymiarowo, czyli w 3D. Multipleksy szybko zaczęły się w nie wyposażać, bo dostrzegły w tym szansę na przyciągnięcie większej liczby widzów.

Projektory cyfrowe były jednak wówczas bardzo drogie i małych kin nie stać było na ich zakup.

Pomogła dotacja

Remedium na to znalazła w Małopolsce Fundacja Rozwoju Kina z Krakowa, założona przez spółkę Apollo Film, należącą do małopolskiego samorządu wojewódzkiego i prowadzącą dwa krakowskie kina.

18 kin liczy dziś małopolska sieć cyfrowa. Na starcie było 11 placówek

Fundacja opracowała projekt regionalnej sieci małych kin cyfrowych, działających przy domach kultury, a potem wystarała się o kilkumilionową dotację unijną na jego realizację. Dotacja miała iść przede wszystkim na zakup projektorów cyfrowych dla tychże kin. Przedsięwzięcie było wizjonerskie z kilku powodów.

Po pierwsze, ówczesny szef krakowskiej Fundacji Rozwoju Kina Ryszard Rutkowski dojrzał w kinowej cyfryzacji szansę dla małych kin na równorzędną rywalizację z multipleksami.

Chodziło o to, że cyfryzacja kina zakończyła erę ograniczonej liczby kopii filmów, bo film zapisany na nośniku cyfrowym można było kopiować niemal bez żadnych kosztów w dowolnej liczbie. To zaś oznaczało, że małe kina będą mogły grać premierowe filmy w tym samym czasie co multipleksy.

Po drugie, w ramach projektu kina wchodzące w skład sieci zostały wyposażone także w anteny satelitarne i dekodery. Chodziło o to, by mogły się w nich odbywać także transmisje na żywo ważnych wydarzeń kulturalnych i sportowych z całego świata; koncertów, przedstawień operowych i teatralnych oraz imprez sportowych.

Mundial na start

Gdy Małopolska Sieć Kin Cyfrowych ruszyła latem 2010 r., zaczęła transmitować na żywo mecze piłkarskie z mundialu w RPA. Na początku sieć objęła 11 kin – dwa w Krakowie i w dziewięciu małopolskich miejscowościach: Bochni, Brzeszczach, Dąbrowie Tarnowskiej, Kętach, Krynicy- -Zdroju, Limanowej, Oświęcimiu, Trzebini i Wadowicach. Już pierwsze miesiące były bardzo zachęcające, bo np. w Wadowicach dzięki nowemu sprzętowi i premierom w tym samym czasie co w krakowskich multipleksach liczba osób przychodzących do kina wzrosła w szybkim czasie kilkakrotnie. Gdy w Limanowej zaczęto grać „Shreka", sala była pełna przez dwa tygodnie.