Na ligowej emigracji

Sanoczanie, jeszcze pod nazwą STS Sanok, w obecnej dekadzie dwukrotnie sięgnęli po mistrzostwo kraju – w 2012 i 2014 roku, także dwa razy – w 2011 i 2012 roku – zdobywali Puchar Polski. Rachunek za te największe w historii sportowe sukcesy okazał się jednak ogromny. Zadłużony po uszy klub zbankrutował i w poprzednim sezonie nie przystąpił do rozgrywek ani Polskiej Hokej Ligi, ani I ligi. Seniorska drużyna STS Sanok przestała istnieć.

Krajobraz po bankructwie

Przez rok działacze, sponsorzy, entuzjaści dyscypliny, a tych w podkarpackim mieście nie brakuje, zastanawiali się nad tym, jak odrodzić hokej w Sanoku. Najbardziej logicznym pomysłem była odbudowa drużyny od podstaw w oparciu o świetnie działającą akademię młodzieżową i przystąpienie do rozgrywek I ligi. Brakowało na to pieniędzy, trzeba byłoby najpierw wyjaśnić sytuację prawną, uregulować długi bankruta, co uniemożliwiłoby start projektu w tym roku.

Rozwiązaniem okazało się założenie Fundacji Akademii Hokeja. Powstała latem, od razu uzyskała przychylność sponsora – miejscowej firmy Ciarko, tej samej, która gwarantowała pomyślność dawnej drużynie STS. Miasto zgodziło się udostępnić lodowisko zespołowi stworzonemu przez fundację. Umowa została podpisana w lipcu. Nowy zespół przyjął nazwę Ciarko KH 58 Sanok. Ponieważ organizacja nie należy do Polskiego Związku Hokeja na Lodzie (PZHL), klub może grać, gdzie chce. Niemal natychmiast powstał więc pomysł, żeby KH 58 występowało na Słowacji. W ten sposób po roku niebytu odrodził się seniorski hokej w Sanoku, choć w zupełnie nowym i niespodziewanym wydaniu.

Krótsza podróż po wyższy poziom

Projekt już na pierwszy rzut oka przynosi wymierne korzyści – przede wszystkim logistyczne. Przystępując do rozgrywek I ligi polskiej, sanoczanie musieliby jeździć na mecze także do Gdańska, Poznania, Torunia. Aby dotrzeć na Pomorze, drużyna z Podkarpacia musiałaby pokonać 700 km, do Wielkopolski blisko 600, niewiele mniej do Torunia. Pomijając aspekt finansowy, tak długa podróż powoduje u sportowców dodatkowe zmęczenie, konieczność regeneracji. Trzeba rezerwować co najmniej dwie noce w hotelu, zatrudniać masażystów, fizjoterapeutów. To rodzi kolejne koszty.

Tymczasem w lidze słowackiej sanoczanie mają do pokonania znacznie mniejsze odległości. Najdłuższy wyjazd czeka ich do Budapesztu (miejscowy KMH również występuje w tych rozgrywkach) – 430 km. A do Humenne drużyna ma do pokonania mniej niż 100 km, do Bardejova niewiele ponad 100.

Ogromne znaczenie miały również opłaty licencyjne, zwłaszcza teraz, gdy w Sanoku każdą wydaną złotówkę ogląda się dwa razy. Certyfikat na występy w lidze słowackiej jest znacznie tańszy niż w Polsce w I lidze.

Istotną rolę odegrał także aspekt sportowy. Druga liga słowacka, czyli trzeci poziom rozgrywek w tym kraju, ma wysoką wartość sportową. – Grają tu byli zawodnicy z ligi czeskiej i słowackiej, która jak wiadomo, jest lepsza od naszej PHL. Czasami można nawet spotkać hokeistów mających za sobą występy w NHL. Szybko się przekonaliśmy, że gra się inaczej, rywale są bardziej wymagający. Dla naszych młodych chłopaków dopiero wchodzących w dorosły hokej to bezcenne doświadczenie – opowiada prezes fundacji Jakub Górski.

Kibice są za

Przystąpienie do słowackich rozgrywek nie napotkało oporu PZHL. Fundacja na życzenie Słowaków przesłała jednak pismo do krajowego związku z pytaniem, czy istnieją jakiekolwiek przeszkody przed grą w zagranicznej lidze. PZHL dało zielone światło, drużyna nie należy do struktur związkowych. Na grę na Słowacji zgodę wyraził też sponsor. Z powodu oszczędności nawet nalegał, by ten pomysł wprowadzić w życie.

Kibice? Postawa fanów była największą zagadką. Hokej na lodzie jest częścią sportowej tożsamości Sanoka. To najbardziej popularna dyscyplina w mieście. Sekcja istnieje już 59 lat. Pierwsze sukcesy przyszły w połowie lat 70. – w Stali Sanok pojawiło się kilku zawodników z najsilniejszego wówczas klubu w kraju, Podhala Nowy Targ. W połączeniu z wychowankami, szczególnie z Janem Paszkiewiczem, powstał zespół, który w 1976 roku pierwszy raz awansował do I ligi. Na przełomie lat 80. i 90. silną drużynę zbudował Jerzy Rożdżyński. Od tamtych czasów hokej w Sanoku był bardziej popularny niż piłka nożna.

Nie wyobrażano sobie życia miasta bez tego sportu. Na mecze na lodowisko Torsanu w dawnych latach czy Areny Sanok w XXI wieku przychodziło zawsze po kilka tysięcy widzów. – Kibice tęsknią za czasami, kiedy zdobywaliśmy tytuły. Chcą nadal oglądać dobry hokej. Teraz zaakceptowali nasz pomysł, bo wiedzą, że to krok na drodze do odbudowy – tłumaczy Górski.