Najlepsza, to znaczy jaka? W tym miejscu jako ekonomiczna i społeczna mantra pojawia się upatrywanie wszelkiej możliwej przyszłości w dalszym wzroście demograficznym. Tylko on może zapewnić dalszy wzrost gospodarczy, siłę roboczą, funkcjonowanie systemów emerytalnych, PKB. Niestety, pogląd ten jest dziś takim samym anachronizmem, jak upatrywanie przyszłości energetyki w węglu, motoryzacji w silnikach diesla, a rolnictwa w produkcji mięsa.
Co więcej, dane dla całej Polski, jak i Mazowsza wskazują, że „prorodzinne" programy, o ile wpływają na poprawę położenia ekonomicznego swoich beneficjentów, to nadal nie mają istotnego przełożenia na wzrost demograficzny. Mogłoby to sugerować, że zarówno przyczyny małej dzietności, jak i środki mające „problemowi" zaradzić, są źle określone. Póki co nie sposób zbadać, jak na wzrost przełoży się program „Rodzina 500+". Tutaj – znowu niespodzianka. Beneficjentami programu coraz częściej są rodziny (i pochodzące z nich dzieci) określane mianem patchworkowych, związki partnerskie, czy po prostu rodziny rozbite.