Czysta poezja rocka

Słucham klasyki i własnego serca, jestem wciąż gotowa do współpracy z innymi artystami, nie tylko z mojego pokolenia, bo sztuka grania koncertów wymaga zrozumienia – powiedziała mi, kiedy zapytałem ją o przepis na udane albumy. – Czasami komponuję na scenie, bo tak wielka jest energia płynąca z widowni, tak bardzo mnie inspiruje spotkanie z nową publicznością. Nie miałam jeszcze okazji współpracować z Polakami, więc kiedy myśleliśmy o pierwszej trasie koncertowej w Polsce, powiedziałam menedżerom: „Znajdźcie mi pracę w Polsce".

Pobierz dodatek specjalny
"Dolina Charlotty - Wypoczynek i Rozrywka"

Byłam bardzo młoda

Był czas, kiedy pisała, że „Jezus Chrystus nie zmarł za moje grzechy", odcinała się od religii, od Kościoła.

– Kiedy napisałam te słowa, byłam bardzo młoda – powiedziała nam. – Nie chciałam nikogo obrażać, tylko dobitnie powiedzieć, że każdy z nas żyje na własny rachunek i nie może nieść na swoich barkach ciężaru cudzych grzechów. To nie tylko ogranicza nasz rozwój, naszą wolność, zwłaszcza ludzi rozpoczynających dorosłe życie, ale także zmniejsza odpowiedzialność za ich czyny. Zawsze miałam wielki szacunek dla Jezusa, jest dla mnie wielkim rewolucjonistą, nauczycielem. Zawsze interesowałam się przesłaniem, jakie niosło chrześcijaństwo. Choć nie zamykałam się na inne religie. Studiowałam islam, judaizm. W każdej z tych wielkich wiar szukałam dobra, wspaniałych aspektów człowieczeństwa.

Świat miała uczynić lepszym rewolucja hipisowska, w którą Patti Smith była silnie zaangażowana.

– Nawet jeśli w Stanach Zjednoczonych zginął Martin Luther King, Robert Kennedy, a Richard Nixon dawał pokaz militarnej siły w Wietnamie, potrafiliśmy się zjednoczyć, zaprotestować przeciwko temu i pokazać, że razem jesteśmy realną siłą tysięcy, milionów ludzi – mówiła. – Może i nie zmieniliśmy świata, ale powstrzymaliśmy negatywne tendencje. Rewolucja kulturalna dała nam The Doors, Hendrixa, Joplin. Oczywiście, ruch dzieci kwiatów przeżył wiele ludzkich tragedii. Za dużo było narkotyków, za dużo zbyt wcześnie przerwanych biografii. Ale dzięki temu doświadczeniu więcej zaczęliśmy myśleć o naszej czystości, wolności od używek, byciu bliżej rzeczywistości. Zwłaszcza moje pokolenie, które ma takie doświadczenia i pamięta horror wojny w Wietnamie, ma jeszcze wiele do zrobienia. Młodsi znają wojnę tylko z filmów i gier komputerowych. Dla nich to jest medialna fikcja. Dla nas nie. Musimy o tym przypominać. Potrzebujemy nowych przyjaciół, a nie nowej zimnej wojny.

O prestiżu Patti Smith świadczy to, że została zaproszona do uświetnienia gali wręczenia Nagrody Nobla, gdy w dziedzinie literatury otrzymał ją Bob Dylan, znany również z udziału w Festiwalu Legend Rocka. Smith zaśpiewała „A Hard Rain's A–Gonna Fall" – protest song skomponowany przez Dylana w 1962 r.

Po prostu trochę śpiewam

Patti Smith słuchała muzyki od najmłodszych lat.

– Ale moja decyzja o muzycznej karierze nie była czymś naturalnym, była prawie polityczna. Nadal nie uważam się za muzyka – po prostu trochę śpiewam – wspominała. – Wszystko zaczęło się od występów poetyckich, czytania moich wierszy przed publicznością. Coraz częściej do wierszy dodawałam jakiś rytm, nawet muzykę. Chciałam energii, muzyczności. Na początku było bardzo skromnie – przygrywałam sobie trochę na gitarze i pianinie, podczas gdy improwizowałam poezję. Potem zaangażowałam się w granie rock and rolla.

W 1974 r. Smith nagrała legendarny singiel „Hey Joe/Piss Factory" założyła swój zespół i zaczęła koncertować w klubie CBGB's w Nowym Jorku. Jej debiut płytowy, album „Horses", był zapowiedzią punk rocka. Światową sławę zdobyła dzięki Bruce'owi Springsteenowi, który podarował jej „Because the Night", piosenkę – odrzut z płyty „Darkness on the Edge of Town". Wydała ją na trzeciej płycie „Easter".