Zakończył się pierwszy etap prac na średniowiecznych murach Głównego Miasta w Gdańsku. W kolejnych latach prace będą kontynuowane.
Mury obronne wokół Głównego Miasta zostały zbudowane w XIV wieku. Inicjatorami byli władający wówczas miastem członkowie Zakonu Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie – zwani Krzyżakami.
Mury wzniesiono z cegły i zaprojektowano zgodnie z zachodnioeuropejską sztuką fortyfikacyjną. – Zakon krzyżacki fortyfikował na wzór zachodnioeuropejski praktycznie każdy ważny punkt obronny na terenie swojego terytorium. W efekcie zmian mury obiegały miasto z trzech stron: południowej, zachodniej i północnej, od strony wschodniej kompleks urbanistyczny otaczała naturalna fosa – Motława – opowiada dr Andrzej Gierszewski z Muzeum Historycznego Miasta Gdańska.
Dodaje, że mury zwieńczone krenelażem, o wysokości najpierw 5, a później 10 metrów, wzbogacone w odstępach prostokątnymi basztami, stanowiły tzw. mur wysoki.
– Nieco później dobudowano jeszcze od strony południowej i zachodniej tzw. mur niski. W XVI wieku z uwagi na zmiany w architekturze obronnej stare mury warowne straciły na znaczeniu. Ich powolna likwidacja trwała aż do II wojny światowej – wspomina Andrzej Gierszewski.
