Chyba nie chodzi o to, by co roku robić zbiórkę społeczną?
Oczywiście, że nie. Najlepsze jest to, że te pieniądze w ministerstwie są. To nie jest tak, że ich nie ma w budżecie. Odpowiedzialność za współprowadzenie instytucji polega też na tym, że tę instytucję trzeba finansować. Nie wspomnę tutaj o podwyżkach energii, które dotknęły także ECS i to kwotą 700 tys. zł. Zatem nie tylko zabrano nam 3 mln zł, ale i koszty działalności okazały się nagle dużo wyższe.
Trwa konfrontacja wokół ECS, tymczasem w Gdańsku powstaje nowe muzeum sztuki współczesnej – NOMUS. Ma podlegać formalnie marszałkowi, ale gracie w jednej drużynie. Podarowaliście już budynek na siedzibę tymczasową. Tymczasem ważnym graczem tutaj jest też również Ministerstwo Kultury. Czy spór wokół ECS może przełożyć się na NOMUS?
Mam nadzieję, że nie. Bardzo świadomie – razem z marszałkiem i ministrem weszliśmy w projekt sztuki współczesnej. Na najbliższej sesji rady miasta będę przedkładała uchwałę, która zapewni środki na tę inwestycję na dwa lata. Tak odbieram odpowiedzialność włodarza miasta i polityki, że finansujemy instytucje kultury. Mam nadzieję, że sztuka współczesna nie będzie budziła tyle konfliktów.
Platformie Obywatelskiej ten pomysł się podoba?
Nie wiem. Zapewne nawiązuje pan do Jarka Wałęsy i jego krytyki pomysłu budowy Muzeum Gdańska. Od tego rozpoczął swoje wystąpienie wyborcze. Muzeum opowiadające fascynującą historię Gdańska było wizją Pawła Adamowicza. Świetny pomysł, ale na razie nie jest na liście najpilniejszych priorytetów.
Wspomniała pani Jarosława Wałęsę. Była pani w PO, także jako szefowa klubu radnych. W pewnym momencie wszystko postawiła na jedną kartę, na jedną osobę, na prezydenta Adamowicza.
Na Gdańsk.
Jak się dzisiaj wam rozmawia z PO?
Mam bardzo pozytywne nastawienie do życia, wiedziałam, czego chcę, wiedziałam, że gwarancją rozwoju Gdańska i pewnej wizji jest Paweł Adamowicz. PO zdecydowała inaczej, miała do tego prawo, a na końcu wybrali wyborcy. Dzisiaj, kiedy rozmawiamy o Polsce, głównym parterem do rozmowy jest właśnie PO. Nie ma dzisiaj innej na tyle silnej formacji, na której spoczywa wielka odpowiedzialność. Mówię to wprost w rozmowach z liderami PO. Oni czują to, że na partnerskich zasadach trzeba zbudować dużą koalicję, która przejmie władzę w Polsce.
Nie mówimy o perspektywie lat, ale kilku miesięcy od konwencji inaugurującej kampanię Jarosława Wałęsy w Gdańsku. Był na niej Grzegorz Schetyna, Katarzyna Lubnauer. I oceniali władze Gdańska.
Siedziałam w drugim rzędzie, bo byłam wtedy jeszcze członkiem PO.
Padły słowa o końcu republiki deweloperów, betonowaniu miasta, o 30 spółkach miejskich czy też, że Gdańsk „nie może być feudalnym miejscem władzy dla władzy".
To mówił Jarosław Wałęsa, a nie cała PO. Kiedy ogłosiłam swój start w wyborach, dostałam SMS-a od Jarosława, że mnie wspiera i popiera, i to jest najlepszy komentarz. A jaki był wynik prezydenta, to wiemy, a jaki mówiącego te słowa też.
Pytam o wiarygodność partnera, jego deklaracji.
Powiedziałam, co powiedziałam. Siłą rzeczy ostatnio częściej się widujemy i rozmawiamy. Cieszę się, że dzisiaj PO i jej liderzy czują na sobie ciężar odpowiedzialności za Polskę i za zmiany w Polsce. Ja ich będę wspierać. Od ich mądrości i umiejętności dialogu z innymi, z Nowoczesną, PSL, SLD, ale i od samorządowców, bo wiem, że wielu chce wesprzeć listy Koalicji Europejskiej. Nie ma innego wyjścia.
Wierzy pani w powodzenie aż tak szerokiej koalicji?
Wierzę, bo dzisiaj najbardziej Polsce szkodzi PiS i trzeba zrobić wszystko, by odsunąć ich od władzy.
Nie obawiacie się, że zbyt szerokie spektrum poglądów może jednak oznaczać, że to ciało nie tylko politycznie i światopoglądowo jest kompletnie niedefiniowalne? Inne ryzyko – oferta dla wszystkich to także oferta dla nikogo.
To się okaże, wyborcy chyba lubią jednak jedność, a koalicja z szerokim spektrum od centroprawicy po lewicę będzie mogła znaleźć szersze uznanie społeczne.
Jak ocenia pani Wiosnę, najnowszy projekt Roberta Biedronia?
To projekt dobrze przygotowany, badania społeczne, które go poprzedzały, wskazywały, że odpowiada na to, czego ludzie potrzebują. Jest tutaj jednak pytanie o wiarygodność i prawdziwość intencji. Dla mnie program jest miało wiarygodny i mało realny. Robert Biedroń dużo mówi o wartościach, to dobrze. Tylko żeby na samym mówieniu się nie skończyło.
Robert Biedroń dostał mocne ciosy na starcie. Nie od PiS, ale od opozycji, a nawet mediów związanych z opozycją za to, że realizuje coś na własną rękę. W ub. roku Paweł Adamowicz też podjął samodzielne wyzwanie wbrew PO i przeciw PiS.
Nie sądzę, żeby to było dobre porównanie.
Chodzi o pewną sytuację wyjścia wbrew układowi PO – PiS, a nie porównanie samych postaci.
To, czy taki ruch jak Biedronia był potrzebny, dowiemy się już podczas pierwszej próby 26 maja. To będzie weryfikacja. Powrót do języka wartości w życiu publicznym jest mi bardzo bliski, natomiast wszystko zweryfikują wyborcy. Nie chcę oceniać teraz Wiosny. Przyglądam się jej jako ciekawemu przejawowi potrzeby społecznej w życiu publicznym.
Kandyduje pani z programem, jaki współtworzyła razem z Pawłem Adamowiczem przy ostatnich wyborach. Czy coś pani w międzyczasie zmieniła?
Tak naprawdę nie zaczęliśmy tego programu jeszcze realizować, bo zaprzysiężenie było w połowie listopada. Dla mnie bardzo ważna jest budowa żłobków, przedszkoli. Tutaj mamy dwa cele: opieka nad dzieckiem, ale i szybki powrót rodziców do pracy. Priorytetem jest dla mnie komunikacja publiczna. Zarówno w sensie organizacji, rozbudowy taboru, ale i nowych linii. Program był dobry i zdobył zaufanie ludzi.
Dzisiaj gorącym tematem jest tzw. Młode Miasto, czyli postoczniowy obszar w sercu Gdańska. Jest już tutaj ECS, jest Muzeum II Wojny Światowej, tutaj miałby powstać wymieniony wcześniej NOMUS, w planach są też apartamentowce i biurowce. Powstały już projekty, inwestorzy zaangażowali swoje środki, ale w międzyczasie okazało się, że teren ma być objęty nadzorem konserwatorskim. To z kolei oznacza zupełną zmianę uwarunkowań prawnych. Wszystko stanęło pod znakiem zapytania. Co dalej?
Jest mi bardzo bliskie dziedzictwo kulturowe miejsca, gdzie narodziła się Solidarność, ale teren w centrum miasta nie może być skansenem i leżeć odłogiem. Są tam właściciele, z którymi trzeba rozmawiać, a tak się nie dzieje. Podejmowaliśmy wiele prób dialogu. Zapraszaliśmy minister Magdalenę Gawin, generalną konserwator zabytków. Nigdy nie pojawiła się na spotkaniu. Nie da się utrzymać zabytkowej substancji ani uratować jej bez pieniędzy inwestorów. Inwestorzy są gotowi zainwestować, ale nikt nie chce z nimi rozmawiać. Miasto ma tutaj najmniej do gadania, nic się nie zmieni bez współpracy na linii urząd konserwatorski – inwestorzy. Chętnie zorganizujemy okrągły stół. Zresztą próby już były.
Będziecie robić kolejne?
Myślę, że będziemy. Inwestorzy oczekują takiego wsparcia, a minister Magdalena Gawin oczekuje ode mnie dzisiaj współpracy przy wniosku wpisania tego terenu na listę UNESCO. Tylko my nie znamy treści tego wniosku. Nie był przygotowywany w jakimkolwiek uzgodnieniu z miastem czy też właścicielami terenu.
Czy w tym działaniu jest tylko troska o dane miejsce, zachowanie jego tożsamości, czy też wpisuje się w szerszy kontekst, czyli tego, co się dzieje np. wokół ECS?
Wolałabym nie dawać temu takiej otoczki. Bardzo bym chciała, żeby tereny postoczniowe tętniły życiem. Bo tę zmianę właśnie Solidarność rozpoczęła. Możemy żyć jak wolni ludzie i to byłby chyba najpiękniejszy hołd dla Solidarności. ©?
—rozmawiał Michał Stankiewicz
Aleksandra Maria Dulkiewicz studiowała prawo na Uniwersytecie Gdańskim i w Salzburgu. Zaczęła od zdobywania szlifów u boku prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza jako jego asystentka (2006). Dwukrotnie wybrana do Rady Miasta Gdańska z list Platformy Obywatelskiej. W marcu 2017 r. prezydent Adamowicz powierzył jej stanowisko zastępcy. Podczas wyborów samorządowych w 2018 r. była szefową sztabu wyborczego Adamowicza. 3 marca będzie kandydatką w przedterminowych wyborach prezydenta Gdańska
